Páll Viljálmsson skrifar á bloggi sínu:

Transkona var áður karl en fann út innra með sér að vera kona. Sem sagt, karl verður kona með hugdettu. Sá sem segir að karl geti ekki orðið kona si svona er haldinn transfóbíu, sem þykir ekki gott.

BBC segir að lesbískar konur séu fordæmdar fyrir transfóbíu ef þær vilja ekki stefnumót með transkonum. Einhver hluti transkvenna er lesbískur og finnst á sér klekkt að komast ekki á sjens með raunverulegum konum. Réttindamálin gerast ekki öllu brýnni.

Transkonur skekkja tölfræði glæpa. Lögbrot glæpakarls, sem segist vera kona, eru flokkuð sem kvenglæpir. Þar fyrir utan eru kvennafangelsi huggulegri vist en betrunarhús karla.

Femínistar eru sumir ekki allof kátir með þá þróun að karlar valsi inn í þeirra heim með forskeytið trans. Kathleen Stock heimspekingur og femínisti missti vinnuna eftir að hún andmælti þeirri ríkjandi skoðun í bresku háskólasamfélagi að karlmaður gæti orðið kona kjósi hann það. Kynin eru hlutlæg, efnisleg og breytast ekki eftir geðþótta, sagði Kata spaka og uppskar ofsóknir fyrir bragðið.

Kathleen Stock og annar háskólafemínisti, Julie Bindel, ræða í 50 mínútur um þessa áskorun femínista að hafna transkonum sem raunverulegum konum.

Samtalið er afhjúpandi fyrir vanda vestrænna háskóla. Þeir eru uppteknir af heimatilbúnu kynjastríði. Í háskólum verður til hugmyndin að kyn sé ekki líffræðileg staðreynd heldur spurning um hvað manni finnst, eiginlega smekksatriði. Transhugmyndin er hliðargrein öfgafemínista sem kenna að uppspretta illskunnar sé í karlaheimi. Trans er orð yfir kynrænt kennitöluflakk. Maskúlín verður femínin með yfirlýsingu. Tækifærissinnaðir karlar grípa gæsina og gerast konur á núll einni þjóni það stundarhagsmunum. Samkvæmt fræðikenningunni er alltaf hægt að ómerkja einn geðþótta með öðrum. Transkona verður aftur karl bjóði honum/henni svo við að horfa. 

Ef líffræðilegt kyn er ekki spurning um hlutlægan veruleika heldur hugmyndafræði er tilgangslaust að nota hugtökin karl og kona. Ef maður getur verið karl fyrir hádegi en kerling síðdegis er kynjahugtakið merkingarlaust. Í daglegum reynsluheimi skiptir kyn máli. Sá sem ekki er með það á hreinu ætti að prófa að fara inn í búningsklefa fyrir andstætt kyn og kanna viðtökurnar. Karl fer ekki á klínik vegna túrverkja; kona fær ekki ráð við pungsigi á heilsugæslu.

Karlar í auknum mæli nenna ekki háskólum. Prófgráður frá háskólum gefa æ minna í aðra hönd á vinnumarkaði. Ástæðan liggur í augum uppi. Háskólar eru orðnir eins og miðaldakirkjan sem hélt námskeið um það hversu margir englar kæmust fyrir á títuprjónshaus. Ekki beinlínis til að skerpa á gagnrýninni hugsun að ræða engla á nálarhaus og kyn sem breytast með forskeyti. Háskólar með slík viðfangsefni eru húmbúkk.

Kynjastríð háskólafólks er til marks um hnignun æðstu menntastofna. Frá háskólum smitast ruglfræðin út í samfélagið. Haldi fram sem horfir verður til marks um greind og sjálfstæða hugsun að hafa ekki farið í háskóla.