Páll Vilhjálmsson skrifar:

Konur hafa XX litninga en karlar XY. Til skamms tíma var þetta almenn viðurkennd staðreynd. Gullverðlaunahafi í hnefaleikum kvenna, Imane Khelif, er karl en ekki kona. Khelif er með XY litninga.

Stundum er þannig tekið til orða að vísindin segja. Átt er við að tiltekin þekking sé hafin yfir vafa. Það felur tvennt í sér. Í fyrsta lagi að allur þorri þeirra sem stunda vísindi sé sammála um þetta eða hitt atriðið. Í öðru lagi að almenningur taki þekkinguna góða og gilda, treysti að vísindin séu heiðarleg.

Litningapróf munu vera tiltölulega einföld vísindi, sem ekki ætti að valda deilum. En nú er það gert með þeim árangri að vísindalega staðfestur karl hreppir gullverðlaun í kvennaflokki hnefaleika.

Hvernig gat það gerst? Jú, Imane Khelif segist vera kona og keppti í kvennaflokki á grunni þeirrar yfirlýsingar. Nóg er að karl segist kona og hókus pókus hann er orðinn kona, samkvæmt transfræðum sem hafa spillt vísindum. Yfirlýsing breytir ekki erfðaefni lífvera. Smávaxinn getur ekki lýst sig hávaxinn og bætt þannig við sig sentímetrum. Raunheimur er eitt, ímyndun annað. Hér áður voru vísindi eitt og skáldskapur annað.

Ef vísindin stæðu styrkum fótum yrði mótmælt, bæði af hálfu þeirra sem starfa innan vísindanna en einnig þeim sem láta sér annt um að þekking sé tekin fram yfir sérvisku. En það er við ramman reip að draga.

Einn þekktasti líffræðingur samtímans, Richard Dawkins, gerði málið að umtalsefni á Facebook. Reikningi líffræðingsins var óðara lokað. Einn stærsti samfélagsmiðillinn er transvæddur, leyfir ekki andóf gegn pólitískum rétttrúnaði.

Vísindi sem ekki treysta sér til að aðgreina karl frá konu eru ekki hótinu betri en hver önnur sérviska.