Páll Vilhjálmsson skrifar:
Nýkjörinn formaður Vinstri grænna, Svandís Svavarsdóttir, boðar aukinn straum hælisleitenda til Íslands. Þar með eykst samkeppnin um takmörkuð gæði, eins og atvinnu, húsnæði og velferð. Auðvaldið kætist enda hælisinnflutningur Svandísar ávísun á ofsagróða af ónýtum eignum, samanber JL-húsið í Reykjavík.
Tveir hópar hælisleitenda koma til Íslands. Í einn stað fólk sem vill setjast hér að og koma undir sig fótunum. Sá hópur keppir við þá landsmenn sem fyrir eru um atvinnu og húsnæði. Hinn hópur hælisleitenda sækir í ókeypis uppihald, fæði, húsnæði og dagpeninga. Þessi hópur er í harðri samkeppni við aðra sem eru á félagslegri framfærslu.
Aukið innstreymi hælisleitenda eykur samkeppina á milli þeirra hópa sem minnst eiga og höllustum fæti standa í samfélaginu.
Loforð Svandísar um Ísland sem paradís hælisleitenda bitnar á þeim sem nýkjörinn formaður Vinstri grænna þykist í orði kveðnu styðja til betra lífs.
Formannsræða Svandísar er hunang fyrir Flokk fólksins, Samfylkinguna og Viðreisn sem fiska á sömu kjósendamiðum og Vinstri grænir. Talmönnum þessara flokka dettur ekki í hug að bjóða kjósendum upp á aukið innstreymi hælisleitenda. Samkeppni um takmörkuð gæði þeirra efnaminnstu er vinstri grænn félagsdarwinismi; þeir ósvífnustu og ólöghlýðnustu lifa af.
Snillingur hún Svandís, gerir smáflokk að örflokki í sinni fyrstu formannsræðu.
