Selenskí forseti Úkraínu sagði í ræðu á leiðtogafundi ESB að Úkraína myndi eignast kjarnorkuvopn ef þeir fengju ekki aðild að NATO, samkvæmt breska miðlinum The Telegraph.

Úkraína erfði þriðja stærsta kjarnorkuvopnabúr heims, áætlað nokkur þúsund kjarnaodda, þegar Sovétríkin hrundu árið 1991, en gaf það upp þremur árum síðar.

Julian Röpcke, úkraínskur blaðamaður Bild sem hefur verið hlynntur Selenskí, var brugðið yfir þessum yfirlýsingum og skrifaði á X:

Eftir að yfirlýsing hans olli uppþoti meðal stórveldanna, neyddist blaðamannaskrifstofa Selenskí, að gefa út opinbert svar á yfirlýsingum Roepcke:

„Skrifstofa forseta Úkraínu hafnar fréttum blaðamanns Bild um að úkraínsk yfirvöld séu að íhuga alvarlega möguleikann á að endurheimta kjarnorkubirgðir.“

Haft er eftir Dmytro Lytvyn, ráðgjafa Selenskí, að lengi hafi verið hægt að ruglast orðum Julian Röpcke og hvað séu yfirlýsingar rússneskra áróðursmeistara, skrifar Channel 24.

„Þess vegna kasta bæði Röpke og „rússneskur áróður sömu vitleysunni inn í upplýsingarýmið,“ bætti hann við.

Úkraína hafði aldrei stjórn á kjarnorkuvopnum sínum.

Í fyrsta lagi: Úkraína hafði aldrei kóðana fyrir vopnin, svo þeir hefðu ekki getað notað þau.

Í öðru lagi kom í ljós að það voru í raun og veru Bandaríkin sjálf frekar en Rússland sem neyddu Úkraínu til að gefa upp kjarnorkuvopn sín á þessu tímabili og vildi ekki að lifandi kjarnorkuvopn féllu í hendur einhvers misheppnaðs ríkis. Auðvitað hefði Úkraína ekki getað sett þau á markað, en hefði hugsanlega getað opnað þau og selt auðgað plútónið á svörtum markaði.

Úkraína tapar jafnt og þétt á vígvellinum

Hraði rússneskra landvinninga er að aukast, en jafnvel með áframhaldandi hóflegri aukningu er ólíklegt að þessi hagnaður í sjálfu sér muni þvinga Úkraínu til að gefast upp fyrr en í fyrsta lagi árið 2027, skrifar sænski sérfræðingur Mikael Valtersson. Fyrirvari er auðvitað sá að minni vestræn stuðningur, hrun UkrAF eða stór rússnesk bylting gæti breytt öllu miklu hraðar.

Valterson skrifar að á fyrstu 9 mánuðum ársins hafi Rússar lagt undir sig 1.558 ferkílómetra og 750 ferkílómetra í október einum saman, en það nemur innan við 0,3% af landsvæði Úkraínu.

Það er rétt, en þetta hefur ekki verið landhelgisstríð. Um er að ræða hernaðarstríð þar sem Rússar hafa með góðum árangri reynt að eyðileggja her Úkraínu og vopn þeirra og búnað. Ef stríðið breytist í stríð um landsvæði gæti hrun Úkraínu orðið mun hraðar.