Páll Vilhjálmsson skrifar:

„Að taka af kynja­skipt sal­erni er hrein og klár aðför að per­sónu­vernd og ör­yggi kvenna. Þrátt fyr­ir að við kon­ur séum líka menn þá ættu flest­ir að vera bún­ir að fatta, að við erum ekki al­veg eins. Ég mót­mæli því af öll­um kröft­um og tel það gróft brot á mann­rétt­ind­um okk­ar að þvinga okk­ur til að pissa stand­andi ell­egar setj­ast á annarra manna þvag.“

Ofanritað er tilvitnun í grein Ingu Sæland formanns Flokks fólksins í leiðaraopnu helgarútgáfu Morgunblaðsins. Ég neita að pissa standandi er fyrirsögnin. Tilefnið er reglugerð ráðuneytis Guðlaugs Þórs er bannar að merkja konum sérgreind salerni á opinberum stöðum. Inga útskýrir sjálfstæðisstefnuna fyrir vók-ráðherranum:

Þessi reglu­gerð er enn eitt dæmið um hvernig stjórn­völd hafa gert risa­vaxn­ar breyt­ing­ar á sam­fé­lag­inu án sam­ráðs við al­menn­ing eða at­vinnu­rek­end­ur. Há­vær minni­hluti hef­ur á ör­skömm­um tíma náð að snúa sam­fé­lag­inu á hvolf með yf­ir­gangi og aðkasti á alla þá sem voga sér að vera þeim ekki sam­mála.

Sjálfsstæðisstefna er að standa í lappirnar þegar frekjuhópar samfélagsins gera atlögu að almannaheill og almennri skynsemi. Lokaorð Ingu eru brýning til sjálfsstæðismanna:

Það er kom­inn tími til að stíga niður fæti og segja stopp! Hingað og ekki lengra!

Ég þori!