Pfizer skjölin hafa verið aðgengileg almenningi síðan dómsúrskurður alríkisdómara í Texas fyrirskipaði að þau skyldu opinberuð í mars 2022. Dr.Naomi Wolf hefur gefið út nýja bók sem unnin er úr skýrslunum.
Um er að ræða um 450.000 skjöl sem styðst er við með rannsóknum, rannsóknargögnum, innri skýrslum og samskiptum sem notuð voru í tengslum við samþykkt mRNA bóluefnisins.
Skjölin innihalda gögn og upplýsingar sem Pfizer hafði sent til lyfjastofnunar Bandaríkjanna - FDA (Food and Drug Administration) sem hluti af samþykkisferlinu fyrir „bóluefninu“ og settu því ekki aðeins lyfjafyrirtækin á málaskrá, heldur einnig opinber yfirvöld sem samþykktu mRNA „bóluefnið.“
Dr. Naomi Wolf var pólitískur ráðgjafi bæði Bill Clinton-kosningaherferðarinnar og Al Gore-herferðarinnar, hún er jafnframt blaðamaður og rithöfundur sem notaði víðfeðmt svið sitt til að leiða saman lækna og vísindamenn á mörgum sviðum, til að skipuleggja og útskýra niðurstöður gríðarlegs magn gagna og birt var í dag með útgáfu bókarinnar "The Pfizer Papers". Sjá viðtal við hana hér.
Wolf komst að því snemma í ferlinu að margar konur upplifðu tíðatruflanir og spurði spurninga um frjósemi sprautuherferð með mRNA „bóluefnum.“ Með því að spyrja þessara spurninga missti hún stuðning stjórnmálaelítunnar um allan heim, en hún sérshæfði sig í því að tala máli kvenna. Þá stóð hún frammi fyrir köldu viðmóti frá vinstrisinnuðum stjórmálaöflum sem hún áður tilheyrði. Steve Bannon var sá eini sem gaf henni svigrúm til að ræða opinskátt.
Naomi Wolf er sjálf gyðingur sem átti ættingja sem dóu í helförinni, en hikar samt ekki við að kalla „bóluefnið“ stærsta glæp gegn mannkyni frá upphafi.
Bókin
3.250 af sjálfboðaliðunum í þverfaglega teyminu voru skipaðir í sex vinnuhópa og hafa hingað til skilað 109 skýrslum. 50 af þessum skýrslum, þær tilkomumestu, eru birtar í bókinni, The Pfizer Papers.
Niðurstöðurnar úr skýrslunum eru ekki huglægar skoðanir, heldur aðeins sérfræðingar sem útskýra á þann hátt að allir geti skilið hvað Pfizer sjálft kemst að úr eigin rannsóknum og sem bæði Pfizer og lyfjastofnun reyndu að halda leyndu.
Það kemur fram í bókinni að Pfizer og opinberir aðilar hafi vitað nánast frá upphafi, þ.e. að bóluefnið hefur engin áhrif til að stöðva covid:
„Við komumst að því að Pfizer vissi innan þriggja mánaða frá upphafi sprautuherferðar í desember 2020, að „bóluefnin“ virkuðu ekki til að stöðva COVID. Upplýsingagjöf Pfizer var því ekki á rökum reist.
Margir óbólusettir hafa velt því fyrir sér hvers vegna þeir fengu covid-19 aðeins einu sinni eða í mesta lagi tvisvar, á meðan hinir bólusettu vinir þeirra hafa fengið covid oft... Í bókinni segir:
„Ein af algengustu „aukaverkunum“ í Pfizer skjölunum er COVID“.
Samkvæmt stofnuninni sýna rannsóknirnar að því oftar sem þú færð covid, því meiri líkur eru á að fá langtíma covid.
Í skýrslunum frá Pfizer segir: Þegar þú ert bólusettur geturðu fengið aukaverkanir, eins og margar covid sýkingar sem getur leitt til "long-covid."
Ef tölfræðin sýnir að einstaklingur hefur fengið covid oft, eru miklar líkur á því að sá hinn sami hafi tekið bóluefnið, þar sem bóluefnið veldur því að þú færð covid ítrekað.
Samkvæmt bókinni er covid-19 þriðja algengasta aukaverkunin af mRNA „bóluefninu“. Við skrifum "bóluefnið" innan gæsalappa, þar sem Pfizer segir sjálft að hafi öfug áhrif.
Í langan tíma var því haldið fram að efnin virkuðu, og einu hugsanlega hættulegir þættir sprautunnar væru eftir í axlarvöðvanum á stungustaðnum og dreifðust ekki í líkamanum. Þetta var líka blekking. Í bókinni má lesa:
„...efnið var ekki eftir í axlarvöðva eins og allir talsmenn héldu fram. Þess í stað dreifðist það um líkamann innan fjörutíu og tveggja klukkustunda "eins og haglabyssusprengja," eins og einn höfundanna, Dr. Robert Chandler, orðaði það; það fór yfir allar himnur í mannslíkamanum - þar á meðal blóð-heila þröskuldinn - og safnaðist fyrir í lifur, nýrnahettum, milta, heila og, ef kvenkyns, eggjastokkum. Dr. Chandler sá ekkert fyrirkomulag þar sem þessi efni gætu farið úr líkamanum, þannig að hver inndæling virðist safna meira af slíkum efnum í líffærin."
Við sem höfum hlustað á óháða rannsakendur höfum vitað þetta lengi, en það er sérstakt að fá það svart á hvítu að Pfizer og opinber heilbrigðisyfirvöld hafi vitað þetta, en um leið neitað því.
Ennfremur kemur fram í tölvupóstum fram og til baka á milli margra, að opinber heilbrigðisyfirvöld vissu að hjartavöðvabólga og gollurshússbólga meðal ungs fólks voru ekki „væg“ eða „sjaldgæf“ tilfelli.
Algengasta aukaverkunin sem Pfizer skráði var vöðvabólga (samheiti yfir fjölda mismunandi sjúkdóma með verkjum í vöðvum). Opinberlega var þetta alls ekki algeng aukaverkun. Næstalgengasta en leynileg aukaverkun voru liðverkir.
Blóðtappi er líka ofarlega á listanum.
Það sem sérstakt er að Pfizer útskýrir fyrirkomulagið á bak við áður leynileg skjöl sín. Svo klóra þeir sér í hausnum þessa dagana, Pfizer og opinber heilbrigðisyfirvöld vita, en þau tala ekki um það.
Æxlun
Kjarninn í Pfizer skjölunum snýst um kyn, meðgöngu, tíðir og æxlun og hvernig mRNA bóluefnið veikir getu mannsins til að eignast börn.
Að sögn Pfizer eru það ekki aðeins eggjastokkarnir sem skemmast heldur veikir fylgjan líka getu sína til að skila næringarefnum og súrefni til fóstursins, því lípíð nanóagnirnar leiða til kölkun fylgjunnar. Þar að auki þýða lípíð nanóagnirnar að drengir fá of lítið testósterón og óvíst er hvort þeir verði frjósamir á fullorðinsaldri.
Pfizer hélt skrár yfir konur meðal þeirra 44.000 þátttakenda í rannsókninni sem urðu þungaðar og komust að því að stór hluti þeirra eignuðust andvana fædd börn. Einnig var það bókað að börn sem fengu brjóstamjólk frá bólusettum mæðrum væru með hita, uppköst og aðrar aukaverkanir vegna þess að móðirin var bólusett. Alveg öfugt við það sem brjóstagjöfin í Noregi sagði við mjólkandi mæður; nefnilega að það væri alveg öruggt.
Wolf kallar þetta réttilega Mengele rannsóknir.
Við erum því að upplifa hræðilegasta læknisfræðilega hneyksli sögunnar, sem verður að draga lærdóm af, annars verður það verra næst. Án uppgjörs getur ekkert orðið betra, segir Wolf.
Steigan greinir frá.
Viðtalið við Wolf má sjá hér.
