Undanfarna daga hafa rússneskar hersveitir lagt undir sig borgirnar Velikaya Novosyolka og Toretsk. Sú fyrrnefnda féll án bardaga þar sem hún var algjörlega umkringd rússneska hernum. Það lofar ekki góðu fyrir borgir eins og Chasiv Yar og Pokrovsk, sem eru næst á listanum.

Í tengslum við langtíma skotgrafahernaðinn er vígstöðin nú á stöðugri hreyfingu og rússneski herinn hreyfist kerfisbundið til vestur. Úkraínski herinn hefur einnig misst 70% af því landsvæði sem hann hafði lagt undir sig í Kúrsk-héraði í Rússlandi.

Rithöfundurinn Simplicius lýsir þessari þróun hér.

Vestan við þessar borgir eru engar jafn vel undirbúnar varnarlínur og því er líklegt að fallið verði enn meira. Washington hefur líka áttað sig á þessu. Bandaríkin vilja hætta þessu stríði og afhenda Evrópubúum þrotabúið.

Donald Trump hefur gefið Vladimír Pútín „frest“ upp á 100 daga til að ná friðarsamkomulagi, að öðrum kosti munu Bandaríkin ráðast á Rússland með frekari refsiaðgerðum. Hið síðarnefnda er varla ógn. Rússar hafa lært að lifa við refsiaðgerðir vestanhafs og efnahagur landsins hefur upplifað verulegan vöxt sem byggir á nýjum mörkuðum í austri og suðri.

Borgin Chasiv Yar þykir líklegt til að vera næst á listanum.

En þessir 100 dagar eru ásækir á bak við tjöldin. Í Kænugarði er því haldið fram að til sé „leynileg friðaráætlun“ til að binda enda á stríðið fyrir 9. maí, sigurdaginn, eins og dagurinn er kallaður í Rússlandi til minningar um sigurinn á Þýskalandi nasista.

Úkraínska fréttastöðin Strana skrifar um þessa meintu friðaráætlun. Við endurgerðum útdrátt þrátt fyrir efasemdir okkar um áreiðanleika þessa skjals. Útgáfan og umræðan um hana endurspeglar samt stemninguna í Úkraínu núna:

Undanfarna daga hafa stjórnmála- og diplómatískir hringir í Úkraínu verið að ræða tímaáætlun Trump og liðs hans um að binda enda á stríðið eftir 100 daga. Fullyrt er að Bandaríkjamenn hafi afhent það fjölda evrópskra stjórnarerindreka sem komu upplýsingunum til Úkraínu. Vinsamlegast athugið að við höfum enga staðfestingu á áreiðanleika þessarar „áætlunar.“ En með hliðsjón af athygli almennings á umræðum um friðarsamning, verðum við að birta þetta. Þar að auki falla sum ákvæðin saman við það sem Trump og Kellogg hafa þegar sagt.

Svo, eins og ég sagði, samkvæmt „grafáætluninni“ ætlar Trump að eiga símtal við Pútín seint í janúar-byrjun febrúar. Í byrjun febrúar er fyrirhugað að ræða áætlunina við úkraínsk yfirvöld.

Samkvæmt niðurstöðum samskipta Washington við Moskvu og Kænugarð, mætti ​​annað hvort gera hlé á viðræðunum (ef engir tengiliðir finnast), eða haldið áfram (ef einhver atriði finnast).

Í öðru tilvikinu er eftirfarandi viðbótaráætlun gefin upp.

Zelensky verður að fella úr gildi tilskipunina sem bannar samningaviðræður við Pútín. Á fyrri hluta mars 2025 er lagt til að halda fund milli Trump og Zelensky og Pútín (þríhliða fundur eða tveir tvíhliða fundir – ákveðið sérstaklega). Það ætti að samþykkja grunnþætti friðaráætlunarinnar og halda síðan áfram vinnu við samninginn á sérstöku stjórnvaldsstigi.

Frá 20. apríl 2025 (páskar, sem í ár eru haldin hátíðleg af öllum kristnum trúfélögum á þessum degi) meðfram allri framlínunni hefur verið lagt til að lýsa yfir vopnahléi. Jafnframt ætti að draga alla úkraínska hermenn frá Kúrsk-héraði til baka.

Í lok apríl 2025 ætti alþjóðlega friðarráðstefnan að hefja störf sín, sem mun skrá samning milli Úkraínu og Rússlands um lok stríðsmiðlunar Bandaríkjanna, Kína, fjölda Evrópulanda og alþjóðlegra suðurríkja.

Í lok apríl hefjast fangaskipti samkvæmt formúlunni „allt fyrir alla“.

Fyrir 9. maí er búist við yfirlýsingu alþjóðlegu friðarráðstefnunnar um stríðslok í Úkraínu sem byggist á samþykktum breytum.

Á grundvelli þessarar áætlunar eiga Rússar að halda þeim landsvæðum sem þeir hafa lagt undir sig og Úkraína á ekki að ganga í NATO, en skjalið gerir ráð fyrir að Úkraína afvopnist ekki.

Fréttaskýrandi Simplicius segir að þetta sé algjörlega óraunhæft. Það er engin ástæða fyrir því að Pútín samþykki það.

Jafnvel þótt Rússar fengju þá eftirgjöf að Úkraínu yrði ekki leyft að ganga í NATO, þá er einfaldlega engin leið í helvíti að Pútín myndi leyfa Úkraínu að halda í allan vopnaðan her sinn og láta þá sveitir styrkjast umtalsvert og endurbyggja í eitthvað sem er enn ógnandi fyrir landamærin. Bandaríkin. Eftir að hugsanlega 100-200.000 rússneskir hermenn hafa verið drepnir, þúsundum óbreyttra borgara slátrað o.s.frv., er einfaldlega engin leið að rússneskir leiðtogar eða hershöfðingi geti mögulega leyft Úkraínu að vera áfram slík tilvistarógn – með eða án NATO. Reyndar, á þessum tímapunkti, tekur NATO-málið aftur sæti og er minniháttar áhyggjuefni í samanburði við tafarlausa þjóðernissinnaða alræðisherstjórn sem er vopnuð fram að tönnum sem situr á dyrum Rússlands.

Í stuttu máli: ofangreindur samningur er ekki raunhæfur ef hann á að líta svona út. Það er aðeins loftgott ímyndunarafl Vesturlanda að trúa því að Rússar verði að hætta að berjast í bráð, á sama tíma og helstu vígi Úkraínu leggjast saman eins og ódýrir fellistólar daglega og borgir falla eins og spilaborgir.

Kostir Rússa aukast bara með hverjum deginum sem líður á meðan kostir Úkraínu minnka með hverri klukkustund sem líður, það er bókstaflega engin möguleg ástæða fyrir því að Rússar gætu viljað semja núna þegar þeir nálgast þröskuld heildarsigurs.

Hlustaðu bara á nýjasta viðtal austurríska ofursta Markus Reisner við ZDF TV, þar sem hann segir ótvírætt að Úkraína kunni ekki einu sinni að endast þessa þrjá mánuði sem það mun taka að ná „100 daga samningaviðræðum“:

„Leyfðu mér að gera eitthvað ljóst, tíminn er að renna út fyrir Rússland og Úkraínu. Úkraína er að fara að tapa þessu stríði. Framfarir Rússa eru nú farnar að færast yfir á aðgerðastig.

Við endurtökum það sem við höfum sagt svo oft: Þetta stríð hefði verið hægt að forðast hvenær sem er frá 2014 til 2022 og það hefði verið hægt að stöðva það á mjög hagstæðum kjörum fyrir Úkraínu í mars 2022. En Vesturlönd vildu stríð gegn Rússlandi „til hins síðasta Ukrainian“ , og því miður hafa þeir gert það. Það kostar kannski milljón fallna úkraínska hermenn.

Steigan greinir frá.