Helga Dögg Sverrisdóttir skrifar:
Þá er herferð kennara hafin, fjárfestum í kennurum. Veitir ekki af því í stéttina vantar hæft fólk. Launin hins vegar, segja flestir kennarar, mega vera hærri. Vinnuaðstæður valda kennurum meiri höfuðverk en launin. Ástandið í samfélaginu endurspeglar álag á kennara.
Þegar útlendingum er endalaust bætt við inn í bekki án þess að aðstoð komi á móti verður eitthvað undan að láta. Útlenskir nemendur fá sáralitla kennslu í íslensku, svona almennt séð, í skólum. Einstaka skóli gerir kannski betur. Hafi útlendingurinn tök á ensku þá notar hann hana í samskiptum sínum við íslenska nemendur. Það er ekki gott.
Aukið agaleysi á heimilum hefur áhrif í kennslustofunni. Fleiri og fleiri nemendur telja það rétt sinn að geta hagað sér eins og þeir vilja. Lítið og jafnvel ekkert tillit tekið til þeirra sem vilja læra í skólanum og nýta tímann sinn. Svona er lífið margslungið.
Grunnskólakennarar eru með lausan kjarasamning og því er þessi upphitun Kennarasambandsins liður í baráttunni. Þegar fólk er meðvitað um vanda stéttarinnar lítur það kannski öðrum augum á þegar kosning um verkfall verður, ef ekki næsta mánuðinn þá á skólaárinu. Bloggari hefur enga trú á að kjarasamningur, sem kennurum líst vel á, náist án frekari baráttu. Vonandi hefur hann rangt fyrir sér. Kyndingin er í það minnsta á fullu.
Fagmennska
Sigurður Kristinsson segir á Vísindavefnum, „Niðurstaðan er að fagmennska er siðfræðilegt hugtak sem krefst þess að verk séu unnin heiðarlega og fyrir opnum tjöldum. Fagleg vinnubrögð kalla á gagnsæi. Fleiri siðferðileg hugtök einkenna einnig fagmennsku og má þar helst nefna ábyrgð og traust.“
Í auglýsingum sínum dregur KÍ fagmennsku fram í sviðsljósið. Sambandið vill að kennarar sýni ábyrgð, traust og fagleg vinnubrögð.
Það er engin fagmennska í því að nauðga íslenskunni eins og forystusauðir KÍ og margir kennarar gera. Í anda öfgahreyfinga, sem hafa ekki meiri þekkingu en svo að þeir halda að málfræðilegt kyn og líffræðilegt kyn haldist í hendur, hafa sauðirnir hoppað á kynjavagninn. KÍ og kennarar hafa horfið frá fagmennsku þegar þeir reyna að þóknast minnihlutahóp og hverfa frá grundvallaratriðum málfræðinnar. FAGMENNSKA!
Formaður félags grunnskólakennara, Mjöll Matthíasdóttir, auglýsti eftir dýrum eða börnum, m.a. í siðaráð KÍ. „Þau sem áhuga hafa á að starfa að ofantöldum verkefnum…“ FAGMENNSKA! Þau hver? Þau kennarar, þau félagsmenn, þau félagsfólk (eins og MM heldur svo upp á), Þau starfsmenn skóla, þau karlar, þau konur? Hefur Mjöll Matthíasdóttir, formaður Félags grunnskólakennara gleymt hvernig íslensk málfræði virkar?
Það er lítil fagmennska hjá KÍ, bókaútgefendum námsbóka og þeim kennurum sem halda fram að kynin séu fleiri en tvö. Að menn geti sér til um kyn barns við fæðingu. Að barn eigi eftir að ákveða kyn sitt. Að hægt sé að breyta um kyn. Að kyn sé fljótandi. Að trans-fáninn sé í anda fjölbreytileika, sjá hér. Er það ekki fagmennska að halda sig við staðreyndir og vísindi þegar kemur að líffræðinni? Þegar logið er að börnum í kennslustofunni hundsar kennari fagmennskuna sem á að byggja á ábyrgð og trausti. Hvernig eiga foreldrar og nemendur að treysta kennurum sem ljúga vísvitandi að börnum?
Baldur Hafstað er með góða grein, sem má sjá hér neðar:
Höfundur er kennari og fv. formaður Bandalags kennara á Norðurlandi.