Yfirvöld í Noregi vilja að bændur leggi sitt af mörkum til „grænu vaktarinnar“ með því að nota efnið Bovaer í fóður fyrir mjólkurkýr og önnur jórturdýr. Bovaer hamlar framleiðslu metans í vömb og „hjálpar þannig að hægja á hækkun hitastigs á jörðinni,“ að sögn yfirvalda. Aðgerðin mætir hins vegar andstöðu meðal íbúa. „Umhverfismjólk“ og „loftslagsmjólk“ hafa ekki selst vel.

Tvær ósamrýmanlegar skoðanir á málinu

Bovaer-umræðan einkennist af tveimur mjög ólíkum skoðunum á þessu máli.

Andstæðingar óttast leifar af Bova í mjólk og kjöti. Þeir eru ekki sannfærðir af fullvissu stuðningsmanna um að þetta efni sé skaðlaust. Líklega eru þeir líka almennt efins um notkun efna í landbúnaði og matvælaiðnaði.

Fyrir stuðningsmennina skiptir hins vegar sköpum að Bovaer hamli metanframleiðslu sem leiðir til þess að dýrin prumpa minna. Fyrir þá er það aukaatriði að jórturdýr þurfi ekki þessi fóðurbæti og að dýrin njóti þess heldur ekki. Rökin eru pólitísk. „Allir verða að leggja sitt af mörkum – stórir sem smáir – til að forðast loftslagsslys, segja yfirvöld“

Reiknaður „loftslagsgróði“ úr hófi fram

Ef gengið er út frá því að losun CO2 og metan gas sé helsta orsök hækkunar hitastigs á jörðinni - ekki sólarvirkni eða aðrir þættir sem menn hafa ekki stjórn á - verða menn að vera tilbúnir að hengja bjölluna á köttinn. Það sem mun gera jörðina ólifanlega er eyðilegging náttúrunnar, samgöngur, iðnaður, herinn og stríð - Ekki jórturdýrin. Gróteska losunin sem stríðsiðnaðurinn ber ábyrgð á var haldið utan við bæði Kyoto-bókunina árið 1997 og Parísarsamkomulagið árið 2015 og telst ekki með í heildarloftslagsbókhaldinu.

Losunin frá Úkraínustríðinu einu er margfalt meiri en heildarlosunin í Noregi. Þær síðarnefndu nema 40-50 milljónum tonna, þar af eru jórturdýr um 3 milljónir tonna. „Gróðinn“ af notkun Bovaer fyrir öll jórturdýr verður þó í mesta lagi 1 milljón tonna. Ástæðan er sú að ekki er hægt að hamla meira en 30-40% metanframleiðslu í vömb kúnna án þess að dýrin skaðist af því.

Erfitt er að skilja þá tilhneigingu að nota Bovaer efnið og þar með að fikta við virkni einstaks örveruvistkerfis, nema skýringin sé sú að sérhagsmunir liggi að baki. Af hverju ætti einhver að hætta lífi og dauða með því að nota framandi efni með óþekkta eiturefnaeiginleika, þegar hugsanlegur ávinningur af loftslagi er lítill og heilsuáhættan óljós?

Meira um málið má lesa hér.