Kla.Tv skrifar:

Sittu rólega í smá stund og hugsaðu: hvað dettur þér í hug þegar þú ímyndar þér 4 ára barn? Kannski sérðu í þínum huga barn leika sér eða barn sem er knúsað af móður sinni. Kannski sérðu börn að leika sér í hópi eða forvitin, opin augu barns að læra um heiminn. Það sem þú munt líklega ekki hugsa um í tengslum við lítil börn eru eftirfarandi atriði.

Í fréttaskýringaþættinum hér neðar má sjá senur úr opinberum dragdrottninga sýningum, ætlaðar mjög ungum börnum. Þessar sýningar eru nú sýndar í mörgum löndum um allan heim, þar á meðal Þýskalandi. Í skjóli umburðarlyndis og viðurkenningar á svokallaðri kynjafjölbreytni er börnum okkar ætlað að vera undirbúin fyrir „litríka“ framtíð. Hins vegar er ekki minnst einu orði á hvað þessar sýningar geta gert sálarlífi barna. Barnaverndarsinnar og félagsfræðingar vara við því að börn geti verið gríðarlega óróleg vegna þessara sýninga og jafnvel orðið fyrir alvarlegum áföllum.

Margreth Tews, félagsráðgjafi, segir frá starfi sínu í viðtali. Þetta snýst um afleiðingar þess að horfast í augu við kynhneigð of snemma. Hún segir að snerta efni eins og trans, kynáttun, og upplifa sig í röngum líkama „hefur áhrif á náttúrulegan þroska barns“. Það hefur í för með sér gríðarlegt óöryggi og hegðunarvandamál fyrir börnin. Það er síðan oft meðhöndlað af sálfræðingum og meðferðaraðilum. „Þannig þetta veldur hverju vandamáli á eftir öðru,“ segir Tews.

Dragdrottninga bókalestur fyrir leikskólabörn hefur farið fram í mörgum þýskum borgum um árabil. Sumir hafa fest sig í sessi í opinberu lífi borgarinnar og eru reglulega haldnir í menntastofnunum. Þarna standa börnin frammi fyrir þessum dragdrottningum sem eru með skrautlega förðun og oft fáklæddir í kynferðislegum klæðnaði. Bækurnar sem þar eru kynntar fjalla oft um transfólk. Í einföldu máli þýðir þetta að börn sem líða ekki vel í sínu náttúrulega kyni vilja skipta yfir í hitt kynið.

Á heimasíðu samtakanna „Demo für alle“ er að finna vel rökstuddar bakgrunnsupplýsingar um þessar svokölluðu „lestrarstundir“. Þar má lesa: „Sumir listamannanna eru fyrst og fremst aktívistar og hafa lesið klassík kynjahugmyndafræðinnar. Þeir skilja að rangsnúningur á kynhneigð og kynvitund er valkostur fyrir „undirróðursíferð“ [undirróður = tærandi/eyðandi/umbylting] samfélagsskipanarinnar. Dagskrá þeirra er ekki leynileg heldur fylgir „vísindalegri aðferðafræði“ sem lesa má í greininni [„Dragkennslufræði: The playful practice of queer imagination in early childhood“]. Markmiðið er að festa hinsegin kennslufræði djúpt í sessi í menntastofnunum fyrir börn og brjóta staðalímyndir kennara, allar reglur og mörk almennt.“

Dragdrottning les fyrir börn í leikskóla.

Leikskólabörn sögð vera kynverur

Á þessum tímapunkti skulum við snúa aftur að hugsunartilrauninni í upphafi greinarinnar. Spyrðu sjálfan þig: Hvað dettur þér í hug þegar þú hugsar um mikilvægustu þarfir lítils barns? Ást, öryggistilfinning, umhyggja, rými til að þroskast frjálslega, leiktími, ... þetta gætu verið hugsanirnar sem koma upp í hugann. Hins vegar, ef þú hlustar á svokallaða sérfræðinga „Federal Center for Health Education“, BZgA, Þýskalandi, færðu allt annan lista: Börn á aldrinum núll til fjögurra eru sögð vera kynverur. Þau ættu að fá fræðslu um „fróun snemma í æsku“ og læra hvernig á að finna fyrir „ánægju og losta“ þegar þau „snerta eigin líkama“. Þeir ættu að uppgötva „líkama og kynfæri“ og kynnast „skynsamlegri upplifun af líkamlegri nálægð“. Fjögurra ára börn ættu að geta túlkað „kynferðislegar tilfinningar“ eins og nálægð, losta og örvun.

Þetta er ekki bara kenning, því nú þegar er verið að innleiða hana í Þýskalandi og öðrum löndum á vegum Sameinuðu þjóðanna.

Eftirfarandi er frétt um unga konu sem hefur hafið sjálfboðaliðaár (FSJ) í leikskóla. Hún þurfti hins vegar að hætta snemma á leikskólanum þar sem hún var ekki sammála kynfræðsluhugmyndinni sem þar var innleidd. Hér má lesa stutt brot úr myndbandsskýrslu hennar:

Bjóða börnum tækifæri til að fróa sér í framtíðinni

„Einn daginn kom kona frá ákveðinni hjálparstofnun sem er vel þekkt - ég nefni ekki nafnið. Þessi hjálparsamtök eru með blátt lógó. Og allt gerðist í Rínarlandi-Pfalz, á landamærunum að Baden-Wuerttemberg. Ég kom í leikskólann eins og venjulega og um daginn kom kona frá þessum hjálparsamtökum og kynnti framtíðaráætlun allra leikskóla í Þýskalandi. Það var því þegar búið að ákveða það, staðfesta og það var bara lagt fram, ef svo má að orði komast. Og það byrjaði með þessu: "Við viljum útskýra og bjóða börnum tækifæri til að fróa sér í framtíðinni." Ég fékk algjört sjokk, algjörlega sjokk! Ég var að roðna, mér var heitt, svo ég hugsaði: Hvað í fjandanum er í gangi hérna? Hvað í fjandanum er þetta? Alveg sjúkt! Ég horfði til hægri, til vinstri... Og einn af kennurum var prestur, by the way... Allir voru fullkomlega sáttir, alveg ánægðir, “okkur finnst þetta frábært, vá”... ég var svona: Allt í lagi, það getur ekki verið satt, er það? Og í þessu dagheimili var íþróttaherbergi þar sem börnin stunduðu leikfimi og það var frekar stórt. Og þá sögðu þeir, jæja, þessi kona frá hjálparsamtökunum sagði: "Það sem þú gætir gert, til dæmis, er að skipta þessu íþróttaherbergi í tvennt og kaupa þessi litlu tjöld og setja þau upp." Ég hafði séð á netinu að margir tala um þriggja ára börn, en nei, það var fyrir tveggja til sex ára börn, að tveggja til sex ára börn myndu fá tækifæri til að fróa sér í þessum tjöldum og útskýrt fyrir þeim og þeim sé gefinn kostur á að kanna kynhneigð sína í leikskólanum.

Foreldrar ekki látnir vita

Heldurðu að foreldrarnir viti af þessu? Nei, það var rætt um að þetta ætti að vera hluti af daglegu lífi og að foreldrar ættu ekki að vita neitt um þetta því það var sagt eðlilegt að börn vissu um kynhneigð. Nei, þetta er ekki eðlilegt!“

Sameinuðu þjóðirnar eru að styrkja þessa hugmyndafræði í grunnskólum. Þetta gengur enn lengra í svokallaðri „kynfræðslu“ barnanna. Í yfirgripsmikilli skýrslu sem má lesa hér „Stop World Control“ þar er greint frá dagskrá SÞ og framkvæmd hennar í skólum. Það eru leikir sem kynna börn fyrir efninu með nákvæmum upplýsingum um munnmök, kynferðislega hegðun samkynhneigðra eins og endaþarmsmök o.s.frv. Jafnvel þótt það sé erfitt að trúa því, eru karlkyns kynfæri sýnd í ýmsum stærðum á minnisspilum. Börnin ættu þá að finna pörin sem passa. Við getum ekki og viljum ekki sýna myndirnar hér. En mundu: Börnin okkar eru látin mynda sér skoðun á þessu án nokkurrar verndar!

Bókalestur dragdrottninga.

Börn í munnmökum og fitla við hvort annað

Foreldrar barna sem hafa komist í snertingu við LBTBQ kennslufræðin segja hér frá afleiðingum kennslunar: „Ung börn fitluðu við hvort annað, settu kynfæri hvers annars í munninn eða kíkja undir brún klósetthurðarinnar.“ Móðir frá Bandaríkjunum staðfesti þessar yfirlýsingar. Barnið hennar upplifði líka hræðilega hluti við kynfræðslu: Hún sagði: „Önnur stúlka snerti dóttur mína (fróaði henni), hún sagði ill orð og notaði farsímann sinn til kláms. Hún leitaði til yfirvalda til að vernda barnið sitt og var mætt með andúð. Enginn vildi hjálpa henni...

Það er að verða ljóst að börnin okkar eru í mikilli hættu! Jafnvel allra yngstu börnin eru kynferðisleg og verða fyrir hlutum sem valda þeim varanlegum skaða. Þau verða fyrir kerfisbundnum áföllum. Öll skömm og hvers kyns sómakennd er algjörlega tekin frá þeim.

Auðveld bráð kynferðisafbrotamanna

Ef þú fjarlægir náttúrulega sómakennd barna geta þau ekki lengur hlustað á náttúrulega eðlishvöt sína, sem segir þeim greinilega að þau þurfi að vernda líkama sinn. Þetta gerir þau afar viðkvæm og auðveld bráð kynferðisafbrotamanna.

Í þættinum „WHO and UN – Pedophile Hands off our children“ sýndi Kla.TV ítarlegan bakgrunn þessarar kynfræðsluhugmynda. Kynntu þér þetta mikilvæga efni í ljósi þessarar stórhættulegu þróunar!

Heimildir með greininni má finna hér og þáttinn í heild má sjá hér neðar: