Páll Vilhjálmsson skrifar:
Neyðarástand ríkir í Danmörku vegna kröfu Trump Bandaríkjaforseta um að leysa til sín Grænland. Danski forsætisráðherrann kallar til sín þá forsætisráðherra Norðurlanda sem skipta máli, Kristrún ekki meðtalin, til að ræða landakröfu Bandaríkjanna.
Norski forsætisráðherrann segir frá umræðuefninu:
Við ræddum svæðisöryggi, þ.á.m. sæstrengsrof í Eystrasalti, styrkingu á norrænni þjóðaröryggissamvinnu og stuðning okkar við Úkraínu
Svæðisöryggi Norðurlandanna nær ekki til Norður-Atlantshafsins. Þótt Norðmenn sitji Svalbarða norður í Dumbshafi eru þeir ekkert uppteknir af landareign sinni þar. Stóru Norðurlandaríkin eru kirfilega bundin öryggishagsmunum meginlandsríkja Evrópu sem snúa að austurlandamærum Evrópusambandsins.
Tapist Úkraínustríðið vestrinu verður Evrópusambandið í verulegum vanda næstu áratugina að finna leið til að eiga sambýli með sterku Rússlandi.
Öryggishagsmunir Íslands eru hvorki í Úkraínu og né á meginlandi Evrópu, heldur á Norður-Atlantshafi.
Söguleg tilviljun réð að Danir eignuðust Grænland. Þeir fengu eyjuna, ásamt Íslandi og Færeyjum, þegar Noregur lagði upp laupana sem sjálfstætt konungsríki seint á 14. öld. Fyrsta byggð norrænna manna á Grænlandi var íslensk um 400 árum fyrr. Siðferðilegt tilkall Dana til að ,,eiga" Grænland er veikt, svo ekki sé meira sagt.
Gangi það fram, sem virðist ásetningur Trump, að Bandaríkin leysi af hólmi danskt forræði yfir Grænlandi, blasir við algerlega ný staða á Norður-Atlantshafi. Það kallar á endurmat Íslendinga á öryggishagsmunum. Náin tengsl við ESB-Evrópu eru okkur hættuleg, góð tengsl við Bandaríkin nauðsynleg. Við sitjum aftur uppi með utanríkisráðherra sem heldur að alþjóðastjórnmál séu dúkkulísuleikur.