Páll Vilhjálmsson skrifar:

Trump forseti ásælist Grænland vegna öryggishagsmuna Bandaríkjanna. Stysta leið rússneskra eldflauga á skotmörk í Bandaríkjunum liggur yfir Grænland. Þótt ekki sé það ætlunin af hálfu Trump þá spilar krafan um bandarískt Grænland beint upp í hendurnar á Pútín Rússlandsforseta í Úkraínustríðinu.

Pútín krefst rússneskrar Úkraínu til að tryggja vesturlandamæri Rússlands. Meginkrafa Rússa er að Úkraína verði hlutlaust land, gangi ekki í Nató. Úkraínustríðið, sem hófst fyrir þremur árum, á rætur að rekja til Nató-fundar í Búkarest 2008 þegar Úkraínu var boðin aðild að hernaðarbandalaginu. Vestrið veðjaði á Úkraínu til að gera Rússland að hjálendu. Veðmálið tapaðist vestrinu.

Haldi Trump áfram að þjösnast á Dönum um bandarískt forræði yfir Grænlandi, sem hann gerir líklega, er það áþreifanleg sönnun þess að raunstjórnmál leysa af hólmi hugsjónapólitík. Að breyttu breytanda stunda forsetar Bandaríkjanna og Rússlands sömu pólitíkina.

Raunstjórnmál taka styrkleikahlutföll ríkja sem útgangspunkt. Danmörk er lítið og veikt, Bandaríkin stór og sterk; danskir hagsmunir víkja fyrir bandarískum. Rússland er sterkara en Úkraína og af sjálfu leiðir að úkraínskir hagsmunir láta undan rússneskum.

Raunstjórnmál og lögmál frumskógarins eru ekki sami hluturinn. Kjarninn í raunstjórnmálum er ekki drottnunargirni heldur krafa um tillitssemi annars vegar og hins vegar sameiginlegan skilning á valdahlutföllum. Hugsjónapólitík leyfði smáríkjum að vera með derring gagnvart stórríkjum - þannig sigraði ísland Bretland í þorskastríðunum. (Plús sá bónus að sú hætta vofði ávallt yfir að Ísland segði sig úr Nató og opnaði á sovéska hervernd.)

Kalda stríðið fóstraði vestræna hugsjónapólitík. Síðasta útgáfa hennar er fáránleikafræði að maðurinn stjórni veðurfari jarðar. Í annan stað að karl geti orðið kona með hugsuninni einni saman - eða þriðja, fimmta og jafnvel seytjánda kynið. Raunpólitík yfirtekur nú sviðið og jaðarsetur þá sem kunna ekki skil á ímynd og veruleika.

Lítið dæmi um raunpólitík í framkvæmd síðustu daga eru deilur Kólumbíu og Bandaríkjanna. Þrjár herflugvélar Bandaríkjanna fullar af ólöglegum innflytjendum stefndu á Kólumbíu. Yfirvöld í Suður-Ameríkuríkinu höfðu í frammi hugsjónamúður, að ekki væru allir ólöglegir innflytjendur í Bandaríkjunum glæpamenn, og synjuðu lendingarleyfis bandarísku hervélanna. Hvað gerir Trump? Jú, gefur út forsetatilskipun um refsitolla og ferðbann á kólumbíska stjórnarerindreka til Bandaríkjanna. Viðbrögð yfirvalda í Kólumbíu? Þau gefast upp á hugsjónamúðrinu og játa sig sigruð. Geta má nærri hvort önnur Suður-Ameríkuríki hafi í frammi andóf gegn Trump. Sámur frændi er mættur til leiks og talar ekki í hugsjónafrösum.

Danmörk er ekki Suður-Ameríkuríki. Meðferðin sem Danir hljóta af hálfu Trump verður ögn kurteisari. Þó aðeins ögn. Þrýst verður á dönsk stjórnvöld að gefa eftir, sem þau munu á endanum gera. Grænlendingum verður boðin dúsa, aukin sjálfsstjórn, jafnvel fullt sjálfstæði, og bandarískt fé. Varnarsamningur verður gerður á milli Bandaríkjanna og Grænlands með eða án danskrar aðildar. Bandaríkin fá í raun forræði yfir Grænlandi þótt það verði kallað samstarf.

Kraftbirting bandarískra raunstjórnmála í Grænlandi skiptir Ísland verulegu máli. Bandarískt-Grænland er allt annar nágranni en Danskt-Grænland. Bæði eru þarna á ferðinni ógnanir og tækifæri fyrir íslenska hagsmuni, sem óþarfi er að fjölyrða um á meðan yfirtaka Bandaríkjanna á stærstu eyju í heimi er enn í vinnslu.

Samstaða Íslands á að vera með Grænlendingum, ekki Dönum. Við eigum að stórefla samskiptin við Grænland, á sviði stjórnmála, viðskipta og menningar. Út á við segjum við að sjálfstæði og sjálfsforræði þjóða sé greypt í stein. Vitum þó samt að ætli stórveldi sér stöðutöku í minni máttar smáríki vegna öryggishagsmuna er aðeins hægt að óska eftir að siðaðra manna háttur verði hafður á.

Kristrún og Þorgerður Katrín eru fávísar á alþjóðastjórnmál. ESB-daðrið er nægur vitnisburður um djúpheimskuna. Inga Sæland kann ekki einu sinni að tala við skólastjóra án þess að úr verði hneyksli. Það er okkar veikleiki að sitja uppi með illa áttaðar konur við stjórnvölinn þegar heimurinn tekur hamskiptum. Kristrún ræður staðfestan siðleysingja í trúnaðarstöðu; Þorgerður Katrín rekur utanríkisstefnu sem miðast við að hvítir miðaldra amerískir perrakarlar fái aðgang að kvennasalernum; eldhúsflokkur Ingu Sæland er gjaldþrota. Til að kóróna hörmungarstöðu Íslands er nær allt embættisverkið gírað inn á að fá vel launað starf hjá ESB í Brussel. Embættismenn eru með hugann í austri en hagsmunir Íslands eru á norðurslóðum, nokkru fjarri veitingahúsum höfuðborgar Belgíu.

Í stuttu máli: menn á borð við Trump og Pútín leggja línurnar í heimspólitíkinni. Raunstjórnmál eru maskúlín, hugsjónapólitík er femínísk fortíð.