Björn Bjarnason skrifar:
Var Kristrúnu Frostadóttur ekki boðið til þessa óformlega samráðsfundar norrænna forystumanna? Eða þáði hún ekki boðið? Það er áhyggjuefni hvert sem svarið við þessum spurningum er.
Það þykir sérstaklega fréttnæmt að Mette Frederiksen forsætisráðherra Dana skyldi segja frá því á Facebook hverjum hún bauð til kvöldverðar á heimili sínu sunnudaginn 26. janúar. Gestir hennar voru Alexander Stubb Finnlandsforseti, Jonas Gahr Støre forsætisráðherra Noregs og Ulf Kristersson forsætisráðherra Svíþjóðar.
Í frásögninni á Facebook að kvöldi sunnudagsins sagði Frederiksen að við í norrænu löndunum hefðum ætíð staðið saman og því til áréttingar birti hún mynd af þeim fjórum yfir kvöldverðarborðinu.
Það sem vekur athygli íslensks lesanda þegar danski forsætisráðherrann talar um mikilvægi samstöðu og nánari samvinnu bandamanna og vina á óvissum örlagatímum er að íslenskur forsætisráðherra situr ekki við kvöldverðarborðið. Var Kristrúnu Frostadóttur ekki boðið til þessa óformlega samráðsfundar norrænna forystumanna? Eða þáði hún ekki boðið? Það er áhyggjuefni hvert sem svarið við þessum spurningum er.
Ýmsir hafa orðið til að velta þessum spurningum fyrir sér í umræðum á Facebook eftir að danski forsætisráðherrann birti þar færslu sína. Til að útskýra fjarveru Kristrúnar hefur verið bent á að fundurinn hafi snúist um svæðisbundin mál, það er hættuna af skemmdarverkum á Eystrasalti. Sé svo hljóta íslensk stjórnvöld að vekja athygli á að eina leiðin til að tryggja öryggi á Eystrasalti er að halda opnum siglingaleiðum yfir Norður-Atlantshaf fyrir þá aðstoð sem óhjákvæmilegt er að fá frá öflugasta flotaveldi heims, Bandaríkjunum.
Þegar Eystrasaltsráðið var stofnað á sínum tíma þótti ríkjum við Eystrasalt ekki einsýnt að Íslendingar ættu að eiga fulltrúa í því. Þess var þó gætt og fallist á röksemdir íslenskra stjórnvalda.
Hólfaskipting norræns samstarfs hefur ekki tíðkast fyrr en núna. Með sömu rökum og Íslendingum komi ekki við það sem rætt er um Eystrasaltið má segja að Finnum og Svíum komi ekki við það sem rætt er um Norður-Atlantshafið. Það er ef til vill tímabært að skapa Vestnorræna samstarfinu nýjan sess í samstarfi norrænu ríkjanna og taka þar fyrir af þunga öryggismál sem snerta Færeyjar, Ísland og Grænland sérstaklega og tengslin við Norður-Ameríku annars vegar og ESB-ríki hins vegar.
Sé litið á það sem dönsku blöðin segja um kvöldverð Mette Frederiksen og það sem þau fjögur ræddu þar sunnudaginn 26. janúar undir merkjum norrænnar samvinnu er augljóst að blaðamenn telja að afstaða Donalds Trumps til Grænlands hafi borið hæst í samtölum þeirra.
Danskir stjórnmálaskýrendur gagnrýna framgöngu Mette Frederiksen í samskiptunum við Trump og segja að hann lítillækki hana og hæðist að boði Dana um aukið framlag til öryggis Grænlands með því að segja það birtast í tveimur nýjum hundasleðum.
Ríkisstjórn Íslands steinþegir um þessa stigmögnun í samskiptum Dana og Bandaríkjamanna vegna Grænlands. Ætla mætti að hún sé í öðrum heimshluta eða á annarri bylgjulengd. Var það vegna Ingu Sæland sem Kristrún fór ekki?