Arnar Sverrisson skrifar:

Á millistríðsárunum jukust flutningar Gyðinga til Palestínu (rómverskt heiti á landsvæðinu) .T.d. var gerður sérstakur samningur við þýsk yfirvöld um að greiða götu þeirra. Þegar annarri heimstyrjöldinni lauk var rekinn öflugur áróður fyrir flutningi Gyðinga til Palestínu.

Þar náðu snemma undirtökum róttækir ofstækismenn, sem beittu óspart ofbeldi til að flæma íbúana af landi sínu. Lærisveinar hins rússneska, Vladimir Yevgenevich Zhabotinsky/Le‘ev Jabotinsky (1880-1940) (stundum uppnefndur Vladimir Hitler), fóru þar fremstir í flokki. Ze´ev, sem er talinn einn af „stofnfeðrum“ Ísraelsríkis, boðaði ofstækisfullt landnám með hervaldi. Boðskapur hans er þekktur sem „Stálveggs kenningin“ (Iron Wall).

Þekktir lærisveinar eru Menachem Begin (1913-1992) og Benjamin Natanyahu (f. 1949). (Benzion (1910-2012), faðir hans, skrifaði bókina. „Stofnfeður heimalandshreyfingarinnar“ (The Founding Fathers of Zionism). Bezion var náinn samstarfsmaður Ze‘ev.)

Þessir Gyðingar áttu flestir ættir að rekja um Austur-Evrópu til hinnar fornu Kasaríu. Því var ekki um að ræða nein söguleg tengsl við hið ævaforna Ísraelsríki, sem Rómverjar höfðu eytt um árið 60. Þeir eru kallaðar Ashkenazi Gyðingar.

Ashkenazi Gyðingar voru uppistaðan í Irgon-Haganah, hryðjuverkahreyfingu landnema, sem vann markvisst að því að tortíma borgum og bæjum Palestínumanna, oft og tíðum með stuðningi Breta, sem fóru með umboðsvald Sameinuðu þjóðanna yfir Palestínu.

Í annarri heimstyrjöldinni börðust þeir á vegum Breta bak við víglínuna á Balkanskaga og í Austur-Evrópu og fetuðu þannig í slóð forfeðranna, Gyðingahersveitar, sem barðist við Gallipoli í fyrstu heimstyrjöldinni. Þessi neðanjarðarher stofnaði deildir víðs vegar um heim og flutti áróður fyrir landnámi í Ísrael. Landnemunum smyglaði herinn inn í landið, þ.m.t. hermönnum, sem hann þjálfaði.

Hryðjuverkaherinn varð vísirinn að leyniþjónustunni alræmdu, Mossad, og varnarher Ísraela (Israel Defence Forces - IDF). Eftir 1948 beindu Haganah/IDF sömuleiðis spjótum sínum að herjum nágrannalandanna, samkvæmt áætlun frá 1948 (Plan Dalet). Nokkrir félaganna urðu síðar mikilsmetnir leiðtogar hinnar nýfæddu þjóðar (eða ríkis) eins og: Yitzhak Rabin (1922-1995), Ariel Sharon (1928-2014) og Moshe Dayan (1915-1981).

Irgon-Haganah varð fyrirmynd að „Varnarbandalagi Gyðinga“ (Jewish Defence League), sem stofnað var af prestinum (rabbi) Meir Kahane (1932-1990), sem stjórnvöld í Kanada og Bandaríkjunum hafa skilgreint sem hryðjuverkasamtök. Samtökin hafa þjóðernishreinsanir á stefnuskrá sinni, þ.e. að hreinsa Ísrael af Aröbum. Þangað sækir Benjamin innblástur.

Rússneski Gyðingapresturinn (rabbi), Abraham Isaac Kook (1865-1935), fyrsti prestaleiðtogi Jórsala (Jerúsalem) og síðar allrar Palestínu, var einn aðalhugmyndafræðinga Ísraelsríkis og meðal stofnfeðra þess.

Abraham taldi gagngeran mun vera á sál Ísraelsmanna og annarra þjóða. Hvergi gæti hinn gyðinglegi andi blómstrað, nema í Ísrael. Hann mótaði hugmyndina um Ísraelska stórveldið (Eretz Israel). Ofstækisfyllstu fylgismenn hans segja það fela í sér Levantíu (löndin fyrir botni Miðjarðarhafs), hluta Tyrklands, Sádí-Arabíu, Írans og Íraks.

Abraham skrifaði m.a. á þá leið, að sannleikann um land mætti finna í dulfræðum Gyðingdómsins (cabala, Kabbalah). Túlkun hans leiddi í ljós, að það eigi fyrir Ísraelum að liggja að berjast fyrir landinu. Í stríði komi sömuleiðis í ljós, hvað í þjóðina sé spunnið. Í stríði milli þjóða birtist vilji Guðs, sem muni, þegar vestræn menning hrynur, fela Ísraelum það heilaga verkefni að móta andlegan grundvöll nýrrar heimsskipunar.

Markvisst hefur verið unnið að þessari nýju heimskipan. Stofnun ísraelsks stórveldis er snar þáttur hennar, samkvæmt nokkrum áætlunum eins og (Oded) Yinon (1982); Réttlátri hefndaraðgerð (Operation Justified Vegeance eða Dagan Plan) frá 2001 (hernám alls landrýmis Palestínumanna); Aðgerð þyrnagrundum (Operation Fields of Thorns) (2003), þ.e. morðið á Yasser Arafat); Réttlætingu blóðsúthellinga (2000) (Bloodshed Justification), þ.e. árás á Gaza í kjölfar sjálfsvígsárásar; Aðgerð varnargnípu (Operation Protective Edge), þ.e. hernaðaraðgerð gegn Gaza, sem minnir mjög á innrásina 2014.

Annar hugmyndafræðingur, forsætisráðherra, hryðjuverkamaður (Lehi eða Stern Gang) og félagi í Mossad, Pólverjinn, Yitzhak (Yezernitsky) Shamir/Icchak Jeziernicky (1915-2012), sagði „Júdeu og Samaríu (Vesturbakkann) órjúfandi hluta Ísraelsríkis“ með Jórsali sem óskipta höfuðborg ríkisins. Í þessari stefnu felst, að Gyðingar fái athvarf í Jórdaníu.

Yitzhak, sem breska utanríkisráðuneytið sagði „meðal ofstækisfyllstu hryðjuverkamanna“ árið 1940, tók þátt í því að sprengja Ben David hótelið í Jerúsalem.

Yitzak var jafnframt einn þeirra, sem stóð að morði á sendifulltrúa Sameinuðu þjóðanna í Miðausturlöndum, hinum sænska greifa Folke Bernadotte (1895-1948), sem bjargað hafði 30.000 Gyðingum úr þýskum fangabúðum. Verkefni hans var að stuðla að friði. Benjamin Natanayhu er mikill aðdáandi Yitzhak og sagði hann einn stofnanda ísraelska ríkisins.

Það fór ekki hjá því, að róstur yrðu í Palestínu milli landnema og Palestínumanna í árdaga landnáms frá Evrópu. Embættismenn Breta áttu þátt í óeirðunum. Þeir beittu t.d. embættismanni sínum, „trúargæslumanni“ eða stórmúfta (Grand Mufti), Haj Amin al-Husseini (1897-1974) í Jórsölum, sem hafði yfirumsjón með helgidómum borgarinnar. Múftinn kunni ýmislegt fyrir sér í áróðri. Hann dreifði fölsuðum myndum af drepnum konum og börnum, sem sögð voru drepin af landnemum Gyðinga við árás á heilagt hof. Það var olía á eldinn. Uppreisnir hófust.

Umræddur múfti gerðist víðreistur. Sótti m.a. heim Adolf Hitler (1889-1945) í nóvember 1941. Núverandi forsætisráðherra Ísraels, hefur varpað fram þeirri söguskýringu, að múftinn hafi ráðið Adolf til að drepa Gyðinga fremur en að gera þá brottræka.

Í opinberum, þýskum skjölum, er frá því sagt, að múftinn hafi þakkað leiðtoganum fyrir auðsýndan stuðning við málstað Palestínumanna, enda væri hann dáður í ríkjum Araba, en Arabar væru sannfærðir um, að Þjóðverjar myndu vinna aðra heimstyrjöldina.

Í svari Adolf segir m.a., að „Þjóðverjar væru ósveigjanlegir í stríði sínu gegn Gyðingum, … að Þjóðverjar ættu í höggi við tvö vígi Gyðinga um þessar mundir: Stóra Bretland og Ráðstjórnarríkin. Í kenningunni væri munur á auðvaldshyggju (capitalism) Englands og byltingarstefnu (communism) Ráðstjórnarríkjanna. En í raun stefndu Gyðingar beggja ríkja að sama markmiði.“ Hann bætti svo við, að um „hugmyndafræðilegan ágreining væri að ræða milli þjóðernisjafnaðarmanna og Gyðinga,“ og að „hann myndi ekki linna stríðinu fyrr en heimsveldi byltingargyðinga (Judeo-Communist) væri tortímt.“

Víkjum þá aftur að hugmyndinni að ísraelska stórveldinu. Kynni nýleg árás Hamasliða, sem ísraelsk yfirvöld fjármagna og Benjamin sagði lið í stefnu Ísraelsríkis gagnvart Palestínumönnum, vera fyrirboði þess, að nú eigi að reka endahnútinn á landnám Gyðinga, og þar með fyrsta áfanga að stofnun ísraelska stórveldisins?

Benjamin sagði í mars 2019 í ávarpi til félaga sinna í Likud flokknum: „Allir, sem vilja ríki Palestínu feigt verða að styðja Hamas með ráðum og dáð (support bolstering) og gauka að þeim peningum. … Það er þáttur í herkænsku vorri … að einangra Palestínumenn á Gaza frá löndum þeirra á Vesturbakkanum.“

Í janúar á þessu ári (2023) sagði Benjamin: „Þessi er grundvallarstefnumótun stjórnar undir minni forystu: Þjóð Gyðinga hefur óumdeildan og einstakan rétt til allra landsvæða í Ísrael. Stjórnin ætlar sér að hvetja til stofnunar og þróunar landnemabyggða um allt landið – í Gallileu, Negev, Gólanhæðum, Júdeu og Samaríu.“

Í Jerúsalem Post þann 8. okt. stendur: „Hamas samtökin voru gerð að bandamanni í því skyni að koma í veg fyrir að Abbas [„forsætisráðherra“ Palestínumanna á Vesturbakkanum] stofnaði palestínskt ríki. Það voru gerð hamskipti á Hamas úr hryðjuverkasamtökum til samtaka, sem boðleg voru Ísrael til samninga með milligöngu Egypta. Séð var í gegnum fingur með sendingar milljóna dala í ferðatöskum frá Qatar um landamærastöðvar.“

Það er stutt á milli Bræðralags Múhameðstrúarmanna (sem Bretar komu á koppinn), Hams og Alkæda (Al Qaeda – Al Nusrah). En það vekur óneitanlega athygli, að Ísraelar skuli hafa boðið þeim athvarf á hernumdum Golan hæðum og reist yfir þá sjúkrahús.

Ísraelskum yfirvöldum er svo hlýtt til þessara illskeyttu hryðjuverkamanna, að Benjamin Netanyahu fór í heimsókn til þeirra á sjúkrahúsið, ásamt varnarmálaráðherra sínum, Moshe Ya‘alon og yfirmanni úr hernum, Benny Gantz. Þar fengu þeir splunkunýjar fréttir af afrekum Alkæda í Sýrlandi.

Annars hefðu þeir einnig getað snúið sér til eigin leyniþjónustu, Mossad, eða Rita Katz, sem er Gyðingur, ættaður frá Írak, og fyrrum ísraelskur hermaður. Hún rekur fyrirtækið „Leitina að alþjóðlegum hryðjuverkamönnum“ (Search for International Terrorist Entities – SITE), sem sérhæfir sig í njósnum um hryðjuverkamenn, jafnframt því að hafa við þá sérstakt samband fyrir atbeina Mossad og leyniþjónustu Bandaríkjamanna, CIA. Fyrirtækið hefur miðlað (fals)fréttum af afhausunum ISIS-manna.

Það virðist enginn fá skilið, hvernig Hamas samtökunum tókst að brjótast í gegnum öryggiskerfi og varnarmúra með jarðýtu eða flögra yfir þá á svifdrekum. Þar gæti ekki köttur komist óséður í gegn eða fugl flogið yfir, væri allt með felldu.

Sveitarforinginn Kerem Shalom, sem þekkir svæðið í þaula, segir: „Hér er maðkur í mysunni. Þetta er hið dularfyllsta mál, sem ég fæ ekki skýrt.“ Fjölmargir aðrir hafa tekið í sama streng.

Sumir gera sér í hugarlund, að um sé að ræða nýjan 9/11 atburð (þ.e. þegar turnarnir voru sprengdir í Nýju Jórvík) eða Pearl Harbour (þ.e. þegar Japanar voru ginntir til árása á flotahöfnina á Hawai).

Þessar ginningarárásir – eins og fleiri - voru gerðar í þeim tilgangi að réttlæta stríð. Í fyrra tilvikinu gegn „öxulveldum hins illa,“ þ.e. stríðið gegn herskáum stríðsmönnum Múhameðs um allan heim, og í seinna tilvikinu til að blekkja bandarískan almenning til stuðnings við þátttöku Bandaríkjanna í annarri heimsstyrjöldinni. Fleiri dæmi úr mannkynssögunni mætti tína til.

Hafi þetta við rök að styðjast dettur botninn úr áætluninni, ef almenningsálitið í veröldinni snýst á sveif með Palestínumönnum eða ef þegnar Ísraelsríkis kenna yfirvöldum sínum um eða ef stuðningur vestrænna ríkisstjórna við yfirvöld í Ísrael þverr. Samkvæmt nýlegum viðhorfsmælingum telur lungi Ísraelsmanna ríkisstjórn sína ábyrga fyrir stríðinu.

Ísraelsmenn eiga óneitanlega erfitt uppdráttar í áróðursstríðinu. Því verður erfiðara um vik nú en við innrásina árið 2008, þegar varavarnarmálaráðherrann, Matan Vilnai, sagði ísraelska herinn reiðubúinn til Shoah (helfarar).

Við næstu meiri háttar innrás árið 2014 vandaði Ayelet Shaked, verðandi ráðherra, Palestínumönnum ekki kveðjurnar: „Allir Palestínumenn eru fjendur vorir“ og því verður þeim að tortíma „að meðtöldum gamalmennum og konum, bæjum og þorpum, eignum og innviðum.“

Fimm árum síðar (2019) bauð stjórnarandstöðuleiðtoginn og fyrrum yfirhershöfðingi, Benny Gantz, sig fram til þings. Hann sýndi veröldinni myndband af dáðum sínum og mannkostum, „Einungis þeir sterku lifa af.“ Þar hreykti hann sér af því, að „hluti Gaza hefði verið sprengdur aftur á steinöld.“ Hann montaði sig líka af að því hafa hæft 6.231 skotmark á Gaza í 2014 innrásinni.

Nýlega sagði Limor Son Har-Melech, þingmaður: „Á Gaza er enginn saklaus. Öllum innviðum verður að þrengja að (vatnsveitu, rafveitu, neti, eldsneytidreifingu, fæðuflutningum og svo framvegis). Gaza verður að jafna við jörðu. Allt verður að þurrka út. Ó, Guð! Hefndin er sæt, siðgóð og réttlát.“

Það eru stríðs- og tortímingarblikur á lofti. Hashem Safi al-Din, herforingi í Hezbollah samtökunum í Líbanon, lét hafa eftir sér, að þeir kynnu að blanda sér í bardaganna. Það er ekki síður uggvænlegt til þess að hugsa, að samtökin hafi með hjálp eiturlyfjahringja í Mexíkó smyglað inn hryðjuverkamönnum í Bandaríkin. Því kynni að fara svo, að ný víglína opnaðist í Bandaríkjunum sjálfum, húsbónda Ísraels. Það er viðbúið, að bandaríski herinn láti einnig til sín taka, geri Hezbollah árás á Ísrael.

Það hefur alla vega opnast ný og óvænt „víglína“ í þinghúsi Alríkisþingsins, Capitol. Þar eru Gyðingar á ferð og mótmæla hernaði Ísraelsstjórnar. „Gyðingar heimta vopnahlé samstundis,“ og „Ekki í okkar nafni,“ má lesa á kröfuspjöldum þeirra. Samtökin, „Friðarrödd Gyðinga,“ taka þátt í mótmælunum m.a.

Gyðingar í Bandaríkjunum eiga sér bandamenn í ísraelska hernum. Árið 2016 lýsti varahershöfðingi Ísraela stöðunni í landi sínu með svofelldum orðum: „Það, sem einkum skelfir mig við minningarnar um Helförina (Holocaust), er að vera vitni að því, að þær hryllilegu aðfarir, sem þá áttu sér stað í Evrópu fyrir 70, 80 og 90 árum síðan, séu endurteknar hér hjá oss á líðandi stundu.“

Undir þetta tók annar herforingi, Amiram Levin, með orðunum: „Mig verkjar undan því, það er ónotalegt, en þannig er veruleikinn [engu að síður].“ Áður hafði hann bent á, að herinn tæki þátt í stríðsglæpum með því að aðhafast ekkert, þegar landnemar á Vesturbakkanum gerðu árásir á Palestínumenn. Þar ríkir „alger aðskilnaðarstefna“ (apartheid), segir hann.

Hin illu gróðaöfl í veröldinni vilja ekki frið. Þau þrífast á stríði og hafa á snærum sér útsendara, flugumenn, leyniþjónustur og stjórnmálamenn. Leikarinn hugumstóri, Volodymyr Zelensky, brást vonum þeirra um að leggja undir sig Rússland og skapa aðstæður til þrálátra stríða í Austur-Evrópu og Evróasíu.

Ætli þau veðji nú á nýjan hest, þjóðernis- og trúarofstækismanninn, Benjamin Netanyahu? Eða leggur lýðræðissinnuð alþýða Ísraelsmanna hann að velli?

Kína bíður líklega betri tíma. Öld skrímslanna er ekki liðin.

Heimildir með greininni má finna hér.