Páll Vilhjálmsson skrifar:

Ráðuneyti útlendinga í Danmörku heldur tölfræði um uppruna þeirra sem komast í kast við lögin og fá dóma. Samkvæmt tölfræðinni eru múslímar 2,5 til 3,5 sinnum líklegri til að stunda glæpi en Meðal-Daninn. Um tölfræðilega staðreynd þarf ekki að deila.

Margsannað er múslímar aðlagast seint og illa vestrænum samfélögum, sem veita þeim viðtöku. Trúarmenning múslíma er í meginatriðum önnur en vestræn veraldarhyggja með kristnar rætur. Jafnrétti kynjanna er íslam framandi hugmynd, svo dæmi sé tekið.

Önnur og þriðja kynslóð múslíma í Danmörku eru enn við sama heygarðshornið og fyrsta kynslóðin og bætir heldur í. Í skýrslu danskra yfirvalda heitir það:

Glæpatíðni afkomenda flóttamanna frá múslímalöndum [MENAPT-lönd] er enn hærri en hjá fyrstu kynslóðinni.

Ekki aðeins eru múslímar hneigaðari til glæpa mann fram af manni. Ofbeldisglæpir framdir af múslímum eru hlutfallslega fjórum sinnum algengari en hjá öðrum þjóðfélagshópum. Allt ber að sama brunni. Múslímar eiga kynslóðavís í erfiðleikum að falla í vestræna kramið.

Á heimastjórnarsvæði Hamas, á Gasa-ströndinni, er stríðsástand, eins og alkunna er. Þá eru fréttir um að mörg hundruð þúsund Afganir séu á faraldsfæti vegna ákvarðana Tyrklands, Íran og Pakistan að vísa landflótta Afgönum til síns heima. Ófrið og upplausn notar flóttamannaiðnaðurinn, sem eru skipulögð glæpasamtök að stórum hluta, til að koma skjólstæðingum sínum á vestræna velferðarjötu.

Fyrr en varir munu tugir ef ekki hundruð múslíma knýja dyra á Fróni. Útlendingamál eru hér í varanlegum lamasessi. Engin pólitísk samstaða er um málaflokkinn. Fólki er veitt dvalarleyfi með nánast engum takmörkunum og án eftirlits. Dvalarleyfin fá sjálfvirka endurnýjun þegar þau renna út. Engin viðmið eru til um hve mörgum skuli veita landvist. Þetta er uppskrift að félagslegum hamförum.

Áður en það er um seinan ættu íslenskir pólitíkusar að kynna sér dönsku tölfræðina. Ein leið til að eyðileggja samfélag er innflutningur á glæpum. Við ættum ekki að velja þá leið.