Páll Vilhjálmsson skrifar:

Veggspjald í Langholtsskóla í Reykjavík kynnir nemendum kynlíf drottnunar og undirgefni í bland við kvalarlosta og masókisma, kallast BDSM á útlensku. Helga Dögg Sverrisdóttir vekur athygli á málinu.

Skýringin á veggspjaldinu er að Reykjavíkurborg útvistaði kynfræðslu í leik- og grunnskólum til Samtakanna 78. Það eru hagsmunasamtök aðskiljanlegra hópa með kyn og kynlíf dagskrá. Einn hópurinn er áhugasamur um ofbeldisfullt kynlíf, BDSM. Fullorðnir sem stunda kynlífsleiki af þessu tagi þurfa að rekrútera, fá nýja liðsmenn til í tuskið.

Þegar Reykjavíkurborg útvistaði kynfræðslu leik- og grunnskóla til Samtakanna 78 fengu undirdeildir samtakanna tækifæri til að koma hugðarefnum sínum inn í boðskapinn. Þar á meðal hópurinn sem hefur blæti fyrir ofbeldiskynlífi.

Allt er þetta gert undir formerkjum hinsegin-hugmyndafræðinnar um að við séum allskonar og öðruvísi. Sem í sjálfu sér er laukrétt. Fullorðnir hafa frelsi til fara með sjálfa sig eins þá lystir, fá sér tattú eða ný kynfæri og nota þau eins og verkast vill. En hingað til hefur verið samstaða um að börn fái að vera börn í leik- og grunnskóla og hljóti hófstillta kynningu á æxlun og tengdri háttsemi þegar þau komast á unglingsaldur.

Það sem gerðist er eftirfarandi. Fáeinir fullorðnir tileinkuðu sér ranghugmyndir um að hægt væri að fæðast í röngum líkama. Það er kjarninn í transinu. Í bandalagi við aðra fámenna hópa, t.d. þá sem haldnir eru barnagirnd og stunda ofbeldiskynlíf, varð til hreyfing sem í nafni mannréttinda fékk hljómgrunn í samfélaginu, einkum hjá vinstriflokkum. Eftir það opnuðust flóðgáttir. Börn eru tæld inn í jaðarheim fullorðinna með vafasama dagskrá, svo ekki sé meira sagt.

Vinstri grænir, Samfylking, Píratar og Viðreisn bera höfuðábyrgð á kynjaumsátrinu um börn.

Hvernig væri að ábekingar umsátursins tækju að sér kennsluna? Katrín forsætis og Kristrún formaður gætu kennt drottnun og undirgefni. Auðvitað í Langholtsskóla. Dagur borgarstjóri yrði prófdómari.