Helga Dögg Sverrisdóttir skrifar:

Að vera kona er samfelld líkamlega reynsla. Við hefjum ævina á að vera stúlka fórum í gegnum kynþroskann og líkaminn breytist frá stúlku í konu. Það eru bara stúlkur sem þróast í að verða kona og hafa reynslu af hvað kvennalíkami fer í gegnum.

Frá því við fæðumst og þangað til við deyjum verðum við reynslunni ríkari í gegnum stúlkna/kvennalíkamann. Persónuleikinn, reynslan og tilfinningar fá pláss í líkamanum.

Við erum líkaminn okkar og kvenlíkama má ekki á nokkurn hátt afrita með að menn eða strákar breyta sínum líkama. Þeir menn sem halda að karlmenn geti verið konur hafa ekki innsýn í hvað kvennalíkami rúmar. Þeir hafa heldur ekki skilið takmörk drengja og karlmanna.

Að vera kona er ekki tilfinning, sjálfsmynd eða kynhlutverk. Enginn strákur eða karlmaður getur upplifað hvað er að vera stúlka eða kona. Engir strákar eða karlmenn geta orðið kona.

Hvað við gerum, hugsum eða skiljum er kyn segja kynjafræðingar. Alveg sama hvað þú reynir, þú getur ekki búið til kyn. Karlmaður getur leikið kvenhlutverkið á sama hátt og maður getur leikið trúð, fórnarlamb eða böðul. Lengra nær það ekki, þannig er það!

Tonje er lesbía sem hefur háð baráttu fyrir kvenréttindum enda ekki vanþörf á. Hún lætur sig málaflokkinn varða frá öllum mögulegum hliðum. Þessi færsla er hennar, ég þýddi. Mér finnst færslan góð. Held að menn verði að gera sér grein fyrir að líffræðinni verður ekki breytt alveg sama hvað margir reyna með alls kyns aðferðum, lygum, upphrópunum, skítkasti o.s.frv.