Helga Dögg Sverrisdóttir skrifar:

KALDLYNDI Í BOÐI VÓKISMANS

Síðustu árin hef ég fylgst grannt með starfi í skólum á Íslandi og víst hef ég skrifað margt um skólamál. Nokkrir starfsmenn skóla hafa bókstaflega sagt mér samskiptasögur og rauði þráðurinn í þeim sögum er ekki sú fegurð sem ætla mætti að skólastarfið státaði af. Menn hafa sagt mér sögur af slaufun og hreinni útskúfun þeirra sem ekki falla inn í tiltekinn ramma. Nýlegustu dæmin eru verri en ég gat gert ráð fyrir. Sum dæmin eru þess eðlis að sem foreldri myndi ég helst ekki vilja hafa börn mín í skólum á Íslandi. Ég hreinlega vorkenni kennarastéttinni eins og hún leggur sig. Þar líðst það að setja samstarfsfólk til hliðar ef það fer ekki í einu og öllu að pólitískri rétthugsun. Vopnin snúast í höndum þeirra sem hafa tómhyggju rétttrúnaðar að verja og í skjóli vókisma eru kennarar málsvarar og löghlýðnir umbjóðendur þeirra sem til dæmis leggja áherslu á transvæðingu barna. Kennarar sem láta ekki í sér heyra þegar þeir skynja skelfilega þróun eru sekir. Skólayfirvöld sem aðstoða við að skapa óreiðu í hugarheimi barna eru að stunda glæpsamlegt athæfi. Kennarar sem taka þátt í þjónkun við öfugþróunina eru með óbragð í munni þegar þeir loksins þora að tjá sig.

Okkur er sagt að til sé eitthvað sem heitir kynáttunarvandi eða kynami. Þetta ku eiga sér þá rót að ungmenni geti átt erfitt með að velja sér kyn eða átta sig á kyni sínu. Vandinn er oft undirstrikaður með þeim hætti að í boði sé fjöldi kynja. Þessi fjöldi kynja leynist þá í líkama sem einungis getur valið á milli þess að vera karlkyns eða kvenkyns. Hér er skapaður fjölbreytileiki til þess að hægt sé að standa frammi fyrir lúxusvanda – að velja sér hið eina rétta kyn.

Í starfsskýrslu Samtakanna ´78 fyrir árið 2009 er kynáttunarvandi eða kynami ekki nefndur sem ástæða fyrir komu ungmenna í ráðgjöf. Nú er svo komið að kynami er daglegt brauð í skólum landsins. Skilgreiningin er að vísu enn á gráu svæði. Okkur ber þó að þakka kynningarstarfi Samtakanna ´78, ríki, borg og skólayfirvöldum allan þann vanda sem núna blasir við. Aldrei hafa fleiri börn verið ráðvillt gagnvart því að ákveða eigið kyn. Þetta er grátbroslegt og engu líkara en kaldhæðni örlaganna sé að sturta yfir okkur ömurlegu myrkri. Áróðurinn er ekki nein tilviljun, þetta er allt útpælt. Þetta er allt skipulögð glæpastarfsemi í boði yfirvalda um leið og siðvit kennara og skólayfirvalda er lagt til hliðar. Allt góða fólkið sem á að vernda börnin, allt góða fólkið sem veit af vandanum, allt þetta góða fólk kýs að þegja þunnu hljóði.

Í dag er svo komið að kynami er ekki skilgreindur sem geðsjúkdómur, kynami er í dag skilgreindur sem auðlind, frábær viðskiptahugmynd og gróðavon fyrir lyfjafyrirtæki, læknamafíur og aðra heilbrigðisstarfsmenn. Þetta er allt hægt vegna þess að kennarar á Íslandi eru svo lánsamir að hafa Samtökin ´78 sem kenna börnum að þau geti valið sér kyn. Þetta fúsk er stutt af kynleysisfræðingum og sjálfskipuðum gúrúum sem eru settir á stall innan stjórnsýslunnar, dyggilega studdir af ríkisreknum málsvörum vókismans. Orðræðu skal breyta í þágu kynleysis, til þess eins að leggja áherslu á hversu erfitt það getur verið að velja sér kyn. Gerum börnin ráðþrota, þau verða hvort eð er ráðþrota þegar þau eldast. Ætlunin er að skapa ótta, gera glundroðann að féþúfu og skjótfengnum gróða.

Hér eru yfirvöld, íslenska ríkið og Reykjavíkurborg í broddi fylkingar líkt og um glæpaklíkur sé að ræða. Þeir sem benda á tilbúinn vandann, þeir sem ekki vilja bjóða hættunni heim, þeir eru settir út í kuldann og látnir dúsa í myrkri. Þeir sem virkilega vilja vernda börnin og segja skilið við áróður sem víðast hvar er rekinn af öflugu peningaveldi, þeir eru stimplaðir sem vont fólk og eru sagðir merkisberar ófögnuðar og öfgahyggju. Þeir hljóta stimplun sem málpípur hatursorðræðu.

Margt fólk sér ljósið í pólitískri rétthugsun – þar er þó að finna hið dýpsta myrkur mannsandans.

Í svörtu myrkri margur deyr,
þótt menn það vita kunni
að inn í ljósið leita þeir
sem lifa í blekkingunni.

Kristján Hreinsson skrifaði færsluna á snjáldursíðuna sína. Feitletrun er bloggara.