Samkvæmt Dr. Ryan Cole valda mRNA (messenger RNA) bóluefnin viðvarandi framleiðslu gaddapróteina sem getur valdið alvarlegum heilsuskaða svo sem óvenjulegri storknun í blóði, hjartabólgum og krabbameini.
Pfizer og Moderna COVID-19 bóluefnin eru einu mRNA bóluefnin sem eru samþykkt eða leyfð sem örvunarbóluefni í Bandaríkjunum. Í Janssen COVID-19 bóluefninu er notuð adenóveira, breytt útgáfu af veiru, sem leiðbeinir frumum að búa til mótefni.
Cole er meinafræðingur sem hefur starfrækt rannsóknarstofu í 18 ár. Hann hefur rannsakað sýni u.þ.b. 500.000 sjúklinga á ferli sínum.
„Í venjulegu mRNA erum við með frumur sem senda frá sér skilaboð allan daginn ... mRNA brotnar almennt niður innan nokkurra mínútna, eða á einum til tveimur klukkutímum. mRNA ætti ekki að vera viðvarandi,“ sagði Cole við Facts Matter á alþjóðlegum COVID leiðtogafundi sem haldinn var í Houston, Texas, 8. apríl sl.
Cole sagði að mRNA væru skilaboð/leiðbeiningar sem segja frumunni að búa til ákveðið prótein fyrir ýmis viðbrögð líkamans.
„En þegar gervi uridine (synthetic pseudouridine) er sett í líkamann,“ sagði Cole, „þá veit líkaminn ekki hvað hann á að gera við það og horfir á það og segir: Hmm, ég veit ekki hvað ég á að gera, þannig að ég ætla ekki að brjóta efnið niður. Og þannig sleppir líkaminn niðurbrotsferlinu og forðast einnig óæmissvörun. En það bælir líka ónæmiskerfið, sem er ekki gott vegna þess að annað, eins og krabbamein og veirur spretta upp.“
Í febrúarviðtali við Epoch Times sagði Cole að hann hafi séð aukningu á krabbameinum sem ættu ekki að sjást. Auk þess hefur hann séð aukningu á storknunarþáttum sem vara í langan tíma eftir bólusetningu.
Þegar hann viðraði áhyggjur sínar, voru engar ríkisstofnanir tilbúnar að skoða niðurstöðurnar. Í dag, rannsakar Cole um 40.000 vefjasýni á ári.
Ályktun Cole er í samræmi við skoðun Dr. Robert Malone, lykilmanns í uppfinningu á mRNA bóluefnatækni. Malone sagði í grein sem Epoch Times birti 11. apríl að „mRNA“ í Pfizer og Moderna bóluefninu væri í raun ekki mRNA. „Þessar sameindir hafa erfðafræðilega þætti svipaða þeim sem eru í náttúrulegu mRNA, en þær eru greinilega mun ónæmari fyrir ensímum sem venjulega brjóta niður náttúrulegt mRNA, virðast geta framleitt mikið magn af próteini í langan tíma og virðast forðast eðlileg ónæmisviðbrögð til að útrýma frumum sem framleiða framandi prótein sem sjást venjulega ekki í líkamanum,“ sagði Malone.
