Eftir Pál Vilhjálmsson:

Miðflokkurinn mældist undir fimm prósentum hjá Gallup um áramót; síðasta mæling gaf þeim tæp sjö prósent. Fylgið í ár fer ekki upp og niður heldur er tröppugangurinn jafn upp á við.

Allar fréttir um breytingu á fylgi íslenskra flokka síðustu mánuði snúast um stóraukið fylgi Samfylkingar.

Vöxtur Miðflokksins, ekki mikill en samt vel mælanlegur og stöðugur, gæti orðið að stærri frétt þegar líður á árið.

Systurflokkur Miðflokksins í Þýskalandi er AfD, Valkostur fyrir Þýskaland. Báðir eru hægriflokkar og valkostir við stærri hefðbundna hægriflokka, Sjálfstæðisflokkinn á Íslandi og Kristilega demókrata í Þýskalandi.

Hægripólitík hefur á umliðnum árum verið hægfara vinstristefna, elt stjórnmálastefnu sem boðar meira ríkisvald og minna einstaklingsfrelsi. Tilbúinn ótti við heimsendi vegna hlýnunar eða veirufaraldurs er notaður til að berja almenning til undirgefni. Lagaboð að ofan um hvernig eigi að haga sér og hugsa valda vaxandi ókyrrð.

AfD mælist með 19 prósent fylgi, jafnstór Jafnaðarmannaflokknum, SPD, systurflokki Samfylkingar. Kristilegir demókratar eru stöðugir undir þrjátíu prósentum.

Þeir sem greina ástæður lýðhylli AfD nefna andóf gegn grænni öfgahyggju, varhug við sístreymi flóttamanna og andmælum gegn takmörkunum á málfrelsi í nafni pólitísks rétttrúnaðar. Allt eru þetta mál til umræðu á Fróni. Miðflokkurinn hefur skýrari afstöðu en aðrir flokkar.

Seint verður sagt að íslensk og þýsk stjórnmál séu keimlík. Aftur háttar málum í nettengdum heimi þannig að skori stjórnmálafl stórt á einum stað er eins víst að það hafi áhrif á fjarlægari slóðum.

Svo er hitt, að útskýringar á stórauknu fylgi eins flokks eru alltaf ágiskanir. Það merkilega er að eina ágiskunin á margföldun fylgis Samfylkingar er Kristrún formaður. En þegar kemur að pólitík þarf formaður að tala um eitthvað annað en sjálfan sig.