Helga Dögg Sverrisdóttir skrifar:

Metoo-hreyfingin hefur eins og önnur kvennasamtök í Bandaríkjunum horfið inn í Demókrataflokkinn. Þessi samtök hafa sett trans-réttindi í forgang, framyfir réttindi stúlkna og kvenna í þeirri trú að málaflokkurinn sé á einhvern hátt samúðarfyllri og framsæknari.

Það er ekki of seint fyrir metoo-hreyfinguna, bæði í útlöndum og hér á landi, að breyta um stefnu og standa með stúlkum og konum. Kvenþjóðin á skilið öryggi og einkalíf. Allt tal um nauðgun, ofbeldi gegn konum og fleiri í þeim dúr sem metoo-hreyfingarnar hafa vakið athygli á missa marks þegar þær verja ekki réttindi kvenna, eins og er í dag. Um árabil töluðu konur innan metoo-hreyfingarinnar að klósettin ættu að vera öruggur staður þegar konur skemmta sér. Í dag er það ekki, kynjalaus klósett eru dæmi um það. Afturför sem á að breyta hið fyrsta.

Íþróttamenn stíga fram

Lög um kynrænt sjálfstæði hefur fjarlægt réttindi kvenna til að vera í friði án veru karlmanna í einkarými kvenna, íþróttum, fangelsum og á dekurstofum. Nú getur hvaða karlmaður sem er, sem skilgreinir sig sem konu, mætt á þessi svæði. Hann getur tekið þátt í kvennaíþróttum, nema íþróttasambönd banni slíkt. Því miður hafa ekki öll sambönd bannað þátttöku karlanna en kemur smá saman.

Við sjáum íþróttamann eins og Martinu Navratilova, stíga fram og tjá um málið. Hún hefur skoðað og rannsakað málið en betur má ef duga skal.

Lesbíur mega nú hittast án þessa að karlmenn (sem skilgreina sig sem konu) sé boðið með. Mikið var það gott, konur verða að sækja í sig veðrið. Sætur sigur.

„Á forsíðumyndinni eru karlmenn sem skilgreina sig sem konur Það er einhver bunga þarna sem ég kannast ekki við hjá konum“