Páll Steingrímsson skipstjóri, greinir frá því í pistli á Visir sem ber yfirskriftina „Líttu þér nær Drífa Snæ­dal“, að starfsmaður Þórðar Snæs blaðamanns á Heimildinni og einn sakborninga í byrlunarmálinu svokallaða, hafi áreitt dóttur hans ítrekað á skemmtistað, þrátt fyrir að hún sé ekki aðili að málinu eða tengist því á nokkur hátt fyrir utan að vera dóttir brotaþola. Páll segir að hann hefði fremur sætt sig við að tapa málinu heldur en að blanda börnunum inn í sakamálið eins og starfsmaður Þórðar Snæs reyndu að gera.

Þórður Snær Júlíusson, blaðamaður á Heimildinni.

Hann furðar sig á afstöðu Drífu Snædal, talskonu stígamóta, sem þykir sýna mikinn hroka og hræsni með yfirlýsingu sinni.

„Öllu er hér snúið á hvolf. Þeir blaðamenn sem eiga hlut að máli og þú tókst upp hanskan fyrir þoldu ekki þegar flett var ofan af óvönduðum vinnubrögðum þeirra rétt eins og ofbeldismaðurinn þrætir fyrir sín verk. Þess vegna beita þeir öllum tiltækum ráðum til þess að þagga niður í þeim sem benda á að keisarinn er nakinn og þá er gott að eiga aðila eins og þig að, aðila sem er tilbúinn til að taka þátt í að beita ofbeldi til að þagga niður í einstaklingum sem þora að fara gegn þessari mafíu,“ skrifar Páll.

Pistilinn í heild sinni má lesa hér neðar:

Páli þykir Drífa Snædal sína af sér mikin hroka og hræsni, með því að taka stöðu með glæpafólki sem hefur stöðu sakbornings.

Það var eiginlega furðulegt að lesa grein þína Drífa undir fyrirsögninni „Hagur brota­þola ekki á blaði“ hér á Vísi en þar þykist þú vera orðin einhver sérstakur talsmaður brotaþola. Ber nú nýrra við, þú sem af öllum lagðir blessun þína yfir þau vinnubrögð blaðamanna sem nú hafa stöðu sakbornings þegar þú tókst heldur betur upp hanskann fyrir þann hóp á sínum tíma.

Þá voru brotaþolar sannarlega ekki þér efst í huga, þar talaðir þú um að beita valdi og múlbinda, sem eru nákvæmlega vinnubrögð sakborninga og ofbeldismanna, þú sem sagt lagðir blessun þína yfir slík vinnubrögð og núna mætir þú og þykist vera einhver talsmaður brotaþola.

Börnin mín hafa þurft að þola mikið áreiti og meðal annars áreitti einn starfsmaður sakborningsins Þórðar Snæs dóttur mína á skemmtistað ítrekað og er hún þó á engan hátt aðili að málinu. Ég hefði sætt mig við að tapa málinu frekar en að blanda börnunum mínum inn í þetta viðbjóðslega mál eins og starfsmaður Þórðar Snæs reyndi að gera, manns sem þú af öllum hefur tekið upp hanskann fyrir og varið sakborninginn Þórð Snæ og sakborningana með skrifum þínum. Í þeim pistli þínum tókst þú upp hugarfóstur blaðamanna um einhverja „skæruliðadeild“ sem er ekkert annað en hrein og beinn skáldskapur rétt eins og fjarvistarsönnun ofbeldismanna er oft á tíðum, en auðvitað étur þú upp svona þvælu því hún hentar þinni heimsmynd og að þú sért í þeirri stöðu sem þú ert í dag er til háborinnar skammar að mínu viti.

En eitthvað þurfti þessi hópur blaðamanna að gera til að ná vopnum þegar ítrekað er bent á hversu léleg vinnubrögð þeirra voru. Við bendum á verk ofbeldismanna en þú ræðst að lögreglunni og réttarkerfinu með dylgjum. Þín samtök eiga að vera skjöldur allra brotaþola en hvernig á fólk að treysta þeim þegar ráðamenn eins og þú Drífa, mætið fram á ritvöllinn með dylgjur og rógburð um vinnubrögð þeirra sem rannsaka málin? Og það vegna þess að sumir geta víst ekki verið sakborningar. Muntu sjá í gegnum fingur þér í framtíðinni ef ofbeldismaður flaggar því að hafa blaðamannaskírteini?

Öllu er hér snúið á hvolf. Þeir blaðamenn sem eiga hlut að máli og þú tókst upp hanskan fyrir þoldu ekki þegar flett var ofan af óvönduðum vinnubrögðum þeirra rétt eins og ofbeldismaðurinn þrætir fyrir sín verk. Þess vegna beita þeir öllum tiltækum ráðum til þess að þagga niður í þeim sem benda á að keisarinn er nakinn og þá er gott að eiga aðila eins og þig að, aðila sem er tilbúinn til að taka þátt í að beita ofbeldi til að þagga niður í einstaklingum sem þora að fara gegn þessari mafíu. Það er nefnilega líka réttur almennings að tjá sig, ekki einungis blaðamanna og að halda það að innan þeirrar stéttar séu allir heilagir er hrein og bein heimska eða mikil meðvirkni hjá þeim sem slíkt halda. Því þarna er um er að ræða aðför að fólki fyrir að leyfa sér að nýta stjórn­­­ar­­skrár­varið tján­ing­­ar­frelsi sitt.

Vegna þess varð fólk skot­­spónn ofsókna hóps af fjölmiðlum og fót­­göng­u­liða þess, hóps blaðamanna sem að upp­i­­­stöðu virð­ist vera fólk með afar lágan sið­­ferð­is­­þrösk­uld, enga virð­ingu fyrir sam­­fé­lags­sátt­­mál­­anum og litla mann­­lega reisn. Hika ekki við að misnota andlega veikan einstakling eða aðra þá sem standa höllum fæti, málstað sínum til framdráttar. Ljúga, fara fram með dylgjur og önnur ósannindi og bera því við að þeir séu verðlaunablaðamenn og séu þar með skör hærra en aðrir þegar kemur að siðferði. Og við skulum hafa það í huga Drífa Snædal að þar sem siðferðisþröskuldur sakborningsins Þórðar Snæs og félaga er, þar er hola og þeir muna ekki hvenær þeir ljúga eða segja satt. Þú varst eins og viljalaust verkfæri í höndunum á þessum hóp.

Málið er að þú ert nefnilega partur af vandamálinu, ekki lausninni Drífa Snædal.