Það þarf ekki að leita langt til að verða áþreifanlega var við skipbrot rafbílabransans. Bílmerki eftir bílmerki gefst upp á að eyða peningum í framleiðslu sem skapar dýrar vörur og fáir vilja kaupa. Græn stjórnun gegnum ríkisstjórnir Vesturlanda hefur sett frjálsan markað úr leik og skattgreiðendur fá að borga brúsann. Með þarfir kaupenda að leiðarljósi, minnka eða hætta stórir bílaframleiðendur við rafbílaáætlanir sínar. Síðasta dæmið sem Fréttin.is hefur skrifað um eru vandræði vörubílaframleiðandans Scania sem grátbiður stjórnvöld um að setja lög sem skylda neytendur til að kaupa rafknúna bíla sína. Að öðrum kosti eru gríðarlegar fjárfestingar farnar í súginn og fyrirtækið fer í greiðsluþrot að sögn Jennie Cato, talsmanns Scania.

Hér að neðan eru nokkur dæmi um bílafyrirtæki sem hafa hætt eða eru að draga verulega úr framleiðslu rafbíla. Það sem einnig kemur fram í yfheyrslu bandaríska öldungadeildarþingmannsins Josh Hawley, er að Kína er eina landið sem græðir á grænu umskiptunum. Þeir framleiða meira en helming allra rafbíla í heiminum og eru ráðandi í rafgeymaframleiðslu, vind- og sólarorku. Græna lygin um hamfarahlýnun eru hræðsluáróður til að fá ríkisstjórnir Vesturlanda til að banna framleiðslu á eigin vörum svo Kína geti klofið inn á skítugum skónum og tekið yfir með eigin „grænni“ framleiðslu. Sú framleiðsla kostar oft á tímum umfangsmeiri mengun en hefðbundin framleiðsla og því ekki út í hött að nefna skítuga skó. Í þessu samhengi má sjá heimsmarkmið Sameinuðu þjóðanna sem nokkurs konar söluáætlun fyrir ríkisfyrirtæki kínverska kommúnismans. Verkfæri sem heimskir stjórnmálamenn á Vesturlöndum fylgja eftir til að eyðileggja framleiðslu eigin landa fyrir kommúnismann í Kína.

Hér að neðan eru nokkur myndskeið sem Fréttin.is hefur fengið aðsent frá einum af velunnurum sínum í Bandaríkjunum um mállið: