Egilsstaðaflugvöllur hefur verið aðalflugvöllur fyrir Austurland síðan 1952, en þá vék eldri grasflugbraut fyrir malarflugbraut á bökkum Eyvindarár. Stórum áfanga var náð 1993, þegar nýr malbikaður  flugvöllur á Egilsstöðum var tekinn í notkun.  Með þeim endurbótum, urðu til nýir og spennandi möguleikar á  margskonar notkun flugvallarins fyrir Austurland allt.  Öll loforð um akbrautir og stæði hafa verið vanefnd í áraraðir.

Hins vegar er hægt að fara snöggt í skattheimtu vegna bílastæða.  Það gerist eins og hendi sé veifað þó stór hluti bílastæðisins, við Alþjóðaflugvöllinn á Egilsstöðum, sé möl og undir vatni í bleytutíð.  Vanalega eru framkvæmdir við flugvelli á fjárhagsáætlun Alþingis.   En, – öfugt við hina tvo alþjóðaflugvelli Íslands, er allt í einu þörf á að fjármagna framkvæmdir við Alþjóðaflugvöllinn á Egilsstöðum, – með betli.  Þeir sem hafa einhverja glóru um skiptingu þess fjármagns, sem verður til á Íslandi, vita að Austfirðingafjórðungur leggur til mun meira fjármagn til ríkisreksturs en kemur til baka til Austurlands í verklegar framkvæmdir.

Áætlanir ráðamanna Isavia voru að hefja skattlagningu, eingöngu vegna bílastæða á Alþjóðaflugvellinum á Egilsstöðum.  Það hefur væntanlega verið gert til að Austfirðingar hefðu forgang á þá sérstöku upplifun að greiða skemmtanaskatt.  Rúsínan í pylsuendanum var að upplifa skattinn við það eitt að skjótast út á flugvöll að ná í frakt.  Það er ekki séns að Austfirðingar átti sig á því í hverju sú jákvæða upplifun á að vera fólgin, að láta féfletta sig.

Eftir kröftug mótmæli heimafyrir, var dregið úr ýtrustu skattheimtu Isavia.  Fallið var frá því að innheimta skattinn við að skjótast á flugvöllinn, vegna flutningsþjónustu Flugleiða og voru frímörk skattleysisins rýmkuð í fimm klukkustundir.  Jafnframt var samþykkt að hefja ekki innheimtu skattsins fyrr en að hægt væri gera slíkt hið sama á Reykjavíkurflugvelli og Alþjóðaflugvellinum á Akureyri.

Auk þess að Austfirðingar búi við skerta heilbrigðisþjónustu, þurfa þeir að taka á sig hagræðinguna, sem búið er að koma á í nafni hagkvæmni stærðarinnar og býr umdæmissjúkrahúsið í Neskaupstað við alvarlegt fjársvelti af þeim sökum.  Stór hluti  heilbrigðisþjónustunnar er þar með komin á þjóðvegakerfið og flugleiðir til borgarinnar.  Það bitnar harkalega á þeim sem þurfa á þjónustunni að halda.  Þar er vinnutap ekki inni í EXCEL-skjali heilbrigðisyfirvalda og fellur því af fullum þunga á sjúklinginn.  Þá skiptir engu hvort tafir verði í flugi vegna áhafnaskorts, bilana eða veðurs.

Svona skattlagning er grímulaus atlagan að fólki sem býr á  Austurlandi.  Það fólk er þátttakendur í sameiginlegum rekstri ríkisins með vinnuframlagi sínu.  Eiga þeir skertan rétt þegar kemur að þjónustu ríkisins?  Er umrædd skattheimta með vilja og vitund ríkisstjórnarinnar?

Verður Vegagerðin næsta ríkisfyrirtækið, sem kemur til með að nýta sér þessa sérstæðu skattaglufu?  Gæti Vegagerðin farið að rukka inn veggjöld vegna Fjarðarheiðaganga til að vegfarendur fái þá sérstöku upplifun að borga fyrir aðgang að göngum en þurfa samt sem áður að fara yfir Fjarðaheiðina í blindbyl þar til búið er að fjármagna göngin?

Hvort þarf fimm háskólagráður til að skilja svona fíflagang eða þrjá Bakkabræður?

Meðfylgjandi myndir sýna hvað Isavia er að fara að rukka fyrir.  Bílastæðin eru búin að vera óbreytt í 33 ár.  Upplifunina geta lesendur getið sér til um.

Benedikt V Warén

Áheyrnarfulltrúi Miðflokksins í Múlaþingi

 

(Mynd 2.) Nú skil ég loksins hvað Isavia á við með bættri ferðaupplifun.  Innifalið í bílastæðagjaldinu er nefnilega veiðileyfi á leirgeddurnar í drullupollunum á bílastæðum á Egilsstaðaflugvelli.