Kanadíski læknirinn og meinafræðingurinn Dr. Roger Hodkinson sagði í nýlegu viðtali að leiðtogar í Kanada sem og annars staðar í heiminum hafi framið „stærsta dráp í sögu læknisfræðinnar“ og framkvæmt það með COVID lokunum og þvinguðum bólusetningum.
Aðspurður hvort fólk ætti einfaldlega að „fyrirgefa og gleyma“ var hann fljótur að svara: „Aldeilis ekki.“
„Ég er hefnigjarn,“ sagði hann. „Það er ekki kominn tími til að segja „fyrirgefðu.“ Það er kominn tími til að setja þessa skúrka í fangelsi.“
Hodkinson sagðist kalla það sem gerst hefur „stóra drápið“ og sagði það beina afleiðingu af „inngripi þessara hálfvita í heilbrigðisþjónustu."
Eins mikið og hann lagði áherslu á að stjórnmálamönnum væri um að kenna, sagði hann að „læknar væru fyrst og fremst sekir vegna þess að þeir hafi leyft hinum jakkafataklæddu stjórnvöldum að hafa áhrif á það hvernig þeir sinntu sjúklingum sínum, sem hefur aldrei gerst áður.“
Hodkinson var sérstaklega harðorður í garð lækna sem horfðu „í augu barnshafandi kvenna og segðu þeim að þetta tilraunaefni [bóluefni] væri öruggt. „Hvernig geturðu gert það sem læknir?“
Hann bætti því við að allir læknar „sem hafa gert hið sama ættu að vera í fangelsi.“
Gögn fengin með vísan til kanadískra upplýsingalaga hafa leitt í ljós sláandi aukningu fósturláta hjá konum sem höfðu verið sprautaðar, þar á meðal á síðari hluta meðgöngu.
Að fórna börnum hefur aldrei virkað
Skoðanir Hodkinson í viðtalinu komu einnig fram hjá honum í Calgary í Kanada nýlega.
Eftir að hafa beygt af við að segja frá hryllingi fárveiks fólks sem dó án þess að hafa haft ástvini sína hjá sér vegna COVID-takmarkana, sagði hann: „Hvað með börnin okkar? Nú er verið að sprauta þau gegn einhverju sem engin þörf er á og það mun drepa þau.“
Með því að þrýsta á barnasprauturnar „er verið að friðþægja þessa nýju guði,“ sem hann kallaði „tæknikrata“ og „fávita“.
„Barnafórnir virkuðu ekki fyrir Azteka, þær létu ekki regn falla og þær bjarga ekki ömmu á hjúkrunarheimilinu.”
One Comment on “„Læknar fyrst og fremst sekir í stærsta drápi í sögu læknisfræðinnar“”
Er nokkur þörf á að vera með tepruskap með því að kalla þetta „dráp“, þegar einfaldlega var um MORÐ að ræða ?
Í upphafi hins svokallaða kóvít-faraldurs í Bandaríkjunum, fóru sérstakar „viðbragðssveitir“ einsog eldur í sinu inná elliheimili og geðveikrahæli og sprautuðu þá vistmenn sem enga björg sér gátu veitt (Parkinsons, Alzheimers eða eldri en 85 ára á elliheimilunum og vistmenn á „órólegu deildunum“) með flogaveikilyfinu RIVOTRIL, sem er ekki beinlínis bráðdrepandi eitur, heldur veldur dauða slíks mótstöðulítils fólks innan örfárra daga.
Þegar starfsmenn slíkra stofnana, sem ekki kærðu sig um að láta „bólusetja“ sig, komu aftur til starfa eftir rúmlega árs fjarveru, þá voru þessir flokkar fólks svo gott sem HORFNIR á viðkomandi deildum. Gróflega áætlað er talið að slíkum vistmönnum þar í landi hafi fækkað um helming, úr 14 milljónum í aðeins 7, en auðvitað eru engar opinberar tölur um þetta atriði.