Páll Vilhjálmsson skrifar:

Blaðamenn finna á eigin skinni að þeim er ekki treyst. ,,Komið fram við fjölmiðla eins og óþekka krakka," er ramakvein í búningi fréttar á RÚV. Tilefni fréttarinnar er að blaðamenn fá ekki óheft aðgengi að hamfarasvæðinu í Grindavík. Svikulir blaðamenn koma óorði á fjölmiðla, sem þegja ósómann. Forysta stéttafélags blaðamanna er í höndum skattsvikara og sakbornings.

Fréttaljósmyndari RÚV reyndi húsbrot á grindvískt heimili þegar hann fékk aðgang að svæðinu. Formaður Blaðamannafélags Íslands, Sigríður Dögg Auðunsdóttir, fréttamaður á RÚV, fordæmdi ekki innbrotstilraunina.

Sigríður Dögg ruggar ekki bátnum. Sjálf er hún uppvís að skattalagabrotum en neitar að gera grein fyrir þeim.

Fimm blaðamenn á Heimildinni og RÚV eru sakborningar í byrlunar- og símastuldsmálinu. Fram hefur komið að andlega veik kona var misnotuð af blaðamönnum til að byrla og stela. En það er engar fréttir í fjölmiðlum að hafa um málið.

Útvarpsstjóri er ekki krafinn sagna um aðkomu RÚV að byrlunar- og símastuldsmálinu. Miðstöð glæpsins var á RÚV, sem þó birti engar fréttir upp úr stolnum símanum, það gerðu Stundin og Kjarninn, sem nú heita Heimildin, og er á barmi gjaldþrots. Enginn fjölmiðill segir fréttir.

Varaformaður stjórnar RÚV lætur bóka á stjórnarfundi ,,mikilvægi þess að fréttastofa starfi í samræmi við lög og virði friðhelgi borgaranna í hvívetna." Fjölmiðlar fjalla ekkert um lögleysuna á ríkisfjölmiðlinum. Síðasta fundargerð stjórnar RÚV er frá 27. september. Hvers vegna líðst útvarpsstjóra að birta ekki fundargerðir?

Brotaþolinn í byrlunar- og símastuldsmálinu, Páll skipstjóri Steingrímsson, vakti athygli á að verðlaunaðasti blaðamaður seinni ára, Helgi Seljan, lagði fram falska kæru til lögreglu. Helgi sakaði mann um umsáturseinelti og fékk starfsfélaga til skrifa upp á kæruna sem vitni. Sá kærði var út á sjó á þeim tíma sem Helgi sakaði hann um að sitja um heimili sitt. Engar fréttir um falska kæru verðlaunablaðamannsins. Það er stórfrétt að rannsóknaritstjóri, hvorki meira né minna, á ríkisstyrktum fjölmiðli standi að falskri kæru til lögreglu. 

Dæmin hér að ofan eru um svikula blaðamenn, sumir grunaðir um alvarleg lögbrot, og fjölmiðla sem eru meðvirkir í þögn um mikilsverð samfélagsleg málefni - siðleysi og lögbrot í röðum blaðamanna.

Traust til blaðamanna og fjölmiðla dvínar hratt. Það stendur upp á stéttina sjálfa að gera hreint fyrir sínum dyrum. En ekkert gerist. Er líklegt að formaður Blaðamannafélags Íslands boði opinn fund um siðleysi og lögbrot félagsmanna? Hvað með varaformanninn, Aðalstein Kjartansson á Heimildinni, sem er sakborningur í byrlunar- og símastuldsmálinu?

Er til nokkurt annað dæmi um stéttafélag norðan Alpafjalla þar sem formaðurinn er skattsvikari og varaformaðurinn sakborningur í glæparannsókn?

Blaðamannastéttin grefur eigin gröf,- og það nokkuð rösklega.