Eftir Auði Ingvarsdóttur - birt í Morgunblaðinu 6. des. 2021.
„Þessi herskái tónn og umræða um sérstaka „smithættu hinna óbólusettu“ er varasöm. Hætt er við að hinir óbólusettu verði gerðir að sökudólgi.“
Það dynja á okkur þessa daga og undanfarna 20 mánuði tilmæli um að „óttast“. Við eigum að óttast neyðarástand, sótt, dauða, smit, einangrun og ekki síst annað fólk. Hér ætla ég að ræða aðeins hlut sérfræðimenntaðra í að viðhalda og spana upp skelfingu og dómsdagsstemningu. Allnokkur hluti þjóðarinnar virðist lamaður af hræðslu við ósýnilegan óvin, veiru sem veldur öndunarfærasýkingu. Kórónuveiran er enda iðulega útmáluð sem stórhættuleg drápsveira sem þó er verulega ofmælt. Það hefur margoft komið fram að veiran er nánast aðeins skæð eldra fólki og þeim sem eru með slæma undirliggjandi sjúkdóma. Dauðsföll meðal þessa hóps eru þó mun færri en predikað var í upphafi. Í langflestum tilvikum lifir jafnvel hrumasta fólk þessa veirusýkingu af. Minna má á þá gömlu og seigu og óbólusettu Guðrúnu Valdimarsdóttur sem 100 ára hristi af sér þessa skítaflensu og fann aðeins fyrir sínum „venjubundnu letiköstum“.
Hinn óbólusetti ógnvaldur
Nýjustu skilaboðin eru líka fremur andstyggileg, nú á að óttast hina óbólusettu. Þeir eru hinn nýi ógnvaldur samfélagsins. Hræðsluframlag Ingileifar Jónsdóttur, starfsmanns Íslenskrar erfðagreiningar, var þannig ótvírætt. Hún hélt því fram að óbólusettir smituðu miklu meira, „50% meira en hinir bólusettu“. Þetta voru að vanda rannsóknir „utan úr heimi“ og „nýjustu rannsóknir“ en ekkert getið um heimildir.
Ingileif Jónsdóttir
Það sem hékk á spýtunni var að nú þyrfti að leita þessa einstaklinga uppi og fá þá til þess að bólusetja sig.
Kynt undir hatri og sundrungu
Sú mynd hefur því miður raungerst í skrifum og tali fjölmiðlamanna og almennings á undanförnum dögum. Fréttir og leiðarar dagblaða jafnt sem Ríkisútvarpið slá þennan skammarlega tón. Fyrirsögn eins og „óbólusettir baggi á samfélaginu“ er ekkert einsdæmi. Ritstjóri Fréttablaðsins spyr hvort „fullt frelsi óbólusettra“ sé verjanlegt. Ofsafengin ummæli „virkra í athugasemdum“ gefa til kynna ótta, hatur og sundrungu: „Óbólusett fólk er að skemma fyrir þjóðinni.“ „Það eru þessir óbólusettu sem eru að gera allt vitlaust.“ Skyndilega er ástandið orðið þessum fámenna hópi óbólusettra að kenna og fólk jafnvel farið að óttast hann eins og svartadauða. Þetta er varla samfélag sem við viljum?
Sérfræðiveldi og ofsatrú
Sérfræðingar þeir sem hér hafa ráðið mestu um hvernig bregðast skuli við faraldrinum vísa gjarnan í „erlenda sérfræðinga“. Þar er á ferð ákveðið val og virðist örla á einstefnu. Nýjar aðgerðir sem benda í aðra átt en hinn leyfði rétttrúnaður eru hunsaðar. Þannig var ekkert hlustað á doktor Martin Kulldorff og félaga sem var umhugað um að rétta kúrsinn í því fádæma taugaveiklunarkasti sem heltók vestræn samfélög á útmánuðum 2020.
Höfundur er sagnfræðingur: audur@akademia.is