Jón Magnússon skrifar:

Breska stórblaðið, Daily Telgraph birtir nú daglega upplýsingar um hvað gekk raunverulega á í bresku stjórnkerfi á Kóvíd tímanum og hvað réði því að ákveðnum aðgerðum var beitt m.a. frelsisskerðingum með þvingunarúrræðum og innilokunum. 

Þar kemur m.a. fram að þáverandi forsætisráðherra hafi viljað aflétta innilokun og sóttkví enda allar forsendur til þess. En það hafi verið talið óráðlegt vegna andstöðu meirihluta fólks og falsfréttar frá opinberum aðilum að væri slakað á sóttvörnum mundu 4.000 manns deyja á viku. Boris Johnson þó brattur væri gerði því ekkert í málinu. Hvorki ráðherrar í ríkisstjórninni né stjórnarandstaðan fengu fullnægjandi upplýsingar.

Vegna rangra upplýsinga og falsfrétta,sem að mestu stöfuðu frá opinberum aðilum varð hræðsla almennings svo mikil, að frelsi borgaranna og mannréttindi voru ekki virt og stjórnarandstaðan hætti að gagnrýna. Umræða og gagnrýni var litin hornauga allt vegna ofurhræðsluáróðurs á fölskum forsendum.  

Fraser Nelson dálkahöfundur í DT segir um þetta: Lýðræðiskerfið var tekið úr sambandi. Ráðherrar fengu ekki fullnægjandi upplýsingar og þá ekki stjórnarandstaðan sem hætti að spyrja spurninga vegna almenningsálitsins.

Allt þetta vekur upp spurningar og álitaefni varðandi frelsi og mannréttindi borgarana. Ljóst er að í Bretlandi og ekki síður hér á landi var haldið að fólki röngum staðhæfingum og á það skorti að yfirvöld töluðu í nafni vísindanna þó þau segðust gera það. Kóvíd ógnin var ýkt til muna. 

Gott væri ef farið yrði gagnrýnið yfir það hvernig íslensk yfirvöld brugðust við á þessum tíma bæði þau sem áttu að vera vísindaleg og fagleg og stjórnmálaforystan í landinu, stjórn og stjórnarandstaða. 

Nýjar veirur munu koma og nauðsynlegt verður að beita sóttvörnum. En búa svo um hnútana að stjórnvöld geti ekki tekið sér aftur alræðisvald við að svipta borgarana mannréttindum og borgararnir fái aukin úrræði til að komast hjá frelsissviptingu á fölskum forsendum.