Eftir Arnar Sverrisson:

Þegar „friðarviðræður“ í lok fyrstu heimstyrjaldar voru haldnar í París og Versölum, hafði franskur hershöfðingi orð á því, að hér væri í raun einungis verið að semja um tuttugu ára vopnahlé. Hann varð sannspár.

Blekið hafði varla þornað á samningunum, þegar uppbygging Þýskalands hófst. Hún var fjármögnuð af alþjóðlega iðnaðar- og bankaauðvaldinu með aðsetri í City of London, Wall Street, Bern og víðar. Henry Ford og Rothschild ættin fór þar fremst í flokki. Þessir auðjöfrar og þýskir, fjármögnuðu einnig þýska nasistaflokkinn. Adolf Hitler var að öllum líkindum Rothschild ættar. Það er æði oft svo, að fjármagni sé beitt sem tortímingarvopni.

Hér er sýnt myndskeið (Rumble), með enskum textum, af snilldarræðu Adolf Hitler, þar sem hann sannfærir þýsku þjóðina um friðar- og framfaravilja sinn. Það vakti fyrir honum að fá lýðræðislegt umboð til að gerast löglegur einvaldur Þýskalands. Yfirgnæfandi meirihluti kjósanda veitti Adolf það umboð. Þar með var Weimar lýðveldinu (lýðræðinu) komið fyrir kattarnef.

Það er ekkert nýtt í sjálfu sér, að stjórnmálamenn tali þvert um geð sér, tali tveim tungum og slái ryki í augu fólks. Það gerir t.d. Katrín Jakobsdóttir um þessar mundir. Kvenfrelsunar- og hatursorðræðutal hennar og viðeigandi löggjöf í kjölfarið, er einungis til þess fallin að skerða lýðréttindi og styrkja ríkisvaldið í stríði hennar gegn körlum/drengjum og tjáningarfrelsi.

Sama tilgangi þjónar barátta Jóns Gunnarssonar, dómsmálaráðherra, og Ríkislögreglustjóra, fyrir eflingu njósnastarfsemi og auknum vopnaburði lögreglu. Í stað rafbyssunnar, sem skötuhjúin eru svo uppnumin yfir, mætti nota net, t.d. endurunnið þorskanet. Það kemur að jafn góðum notum. Skerðing mannréttinda í tilbúnum veirufaraldri þjónaði sama tilgangi.

Jón kallar íslensku leyniþjónustuna, sem sífellt vex ásmegin, afbrotavarnir og lækningu. Svandís Svavarsdóttir, þáverandi heilbrigðisráðherra, og Landlæknisembættið, kölluðu bóluefnin heilsuvernd. Ríkisstjórnin kallaði skerðingu lýðréttinda og sviptingu atvinnufrelsis, öryggisráðstafanir. Ríkisstjórnin og Landlæknisembættið kallar gagnrýna umræðu, um aðgerðir þeirra, „dreifingu falsfrétta“ og „upplýsisngaóreiðu.“

Lýðskrumarar og aðrir þeir, sem tvöfaldir eru í roðinu, flytja sauðsvörtum almúganum iðulega þann boðskap, að ofbeldi í orði og á borði sé í hans þágu. Það gerði Adolf í meistaralegri áróðursræðu sinni. Það gerði líka Volodymyr Zelensky, þegar hann hét þjóð sinni eflingu lýðræðis og umfram allt friði í ríkinu. Allir vita, hvernig það fór.

Í framhaldi af veiru- og Úkraínustríðinu sækir sameinað alþjóðaauðvald í sig veðrið, meðan kynnt er undir efnahags- og bankakreppu, og verðbólgan eykst. (Les: eignaupptaka alþjóðaauðvaldsins.)

Fjárfestingasjóðurinn, „Svarti klettur“ (Black Rock) undirbjó okkur undir kreppuna, sem nú vex fiskur um hrygg, árið 2019. Hún birtist okkur í dulbúningi veirufaraldurs og umhverfishamfara og stríðs í Úkraínu.

Kanslari Alheimsefnahagsráðsins, Klaus Schwab – af gömlum og grónum nasistaættum (eins og Ursula von der Leyen – boðar leifturorrustu gegn skelfingu lostnum almenningi til að smala honum inn í stundarfjórðungsborgir, inn í heim snjalllífis og fjarstýringar þeirra, sem rauðeygðir yfir auðnum ráða. Þar fær hann að gæða sér á rannsóknastofugervifæðu og skordýrum, þ.e.a.s. geti hann lagt frá sér snjallsímana og tölvuskjáina.

Stríð og kreppugerð eru kunnuglegar brellur til að auðgast og skerða frelsi fólks og réttindi. Vistkreppa Sameinuðu þjóðanna, Rómarklúbbsins (David Rockefeller og fl.) og Al Gore, er enn þá eitt dæmi. Fólk svíður í budduna sína. Fjármagns- og bankakreppur þekkja allir af eigin raun.

Það eru margir Adolf inn við beinið. Við skyldum halda vöku okkar og gæta þess að greina sauðina frá höfrum stjórnmálanna.