Jón Magnússon skrifar:

Palestínuarabar sem fengið hafa að koma og dvelja á Íslandi, því miður, sýna ekkert þakklæti,frekar en við var að búast og hafa haldið uppi mótmælastöðu við Alþingi, utanríkisráðuneytið, lögreglustöðina og ráðherrabústaðinn í Tjarnargötu til að reyna að þvinga íslensk stjórnvöld til að finna og sækja meint og/eða raunveruleg skyldmenni þeirra á annað hundrað manns,sem ríkisstjórnin illu heilli samþykkti að mættu koma til landsins.

Í Egyptalandi er helsta skrautblóm hins arabíska "jihad" Sema Erla Serdar, sérstakur fulltrúi Háskólarektors og fyrrum ritari Samfylkingarinnar, sem gusar út úr sér kröfum og hefur í heitingum við stjórnvöld bregðist þau ekki við kröfum hennar og mótmælendanna á Austurvelli. Garmurinn hann Ketill fréttastofa RÚV er síðan alltaf nálægur vinur upplausnar og óstjórnar. 

Í dag réðist mótmælandi að þingkonu, kastað í bíl hennar og hafði uppi ókvæðisorð í hennar garð. Það eitt og sér ætti ásamt öðru sem að framan er talið, að leiða til þess, að íslensk stjórnvöld segðu hingað og ekki lengra, það verður ekki með einum eða neinum hætti brugðist við kröfum ykkar og þar sem ekki er lengur um friðsamleg mótmæli að ræða, þá verðið þið að snauta í burt og hætta að trufla Alþingi við störf sín. Slík afstaða væri í samræmið við röggsama framgöngu Íslandsráðherrans Hannesar Hafstein á sínum tíma.

Palestínumaður klifrar upp á styttu Jóns Sigurðssonar fyrir utan stjórnarráðið.

Mér er það hulin ráðgáta hvernig það gat gerst, að ríkisstjórnin samþykkti að heimila á annað hundrað palestínufólks komu til landsins og dvöl. Var ekki nóg komið? Með því rauf ríkisstjórnin grið gagnvart þjóðinni miðað við þær aðstæður sem um er að ræða í dag og við eigum fullt í fangi með að ráða við. 

Mér er líka hulin ráðgáta af hverju utanríkisráðherra segir ekki það sjálfsagða og hafi sagt það alla tíð.

"Við höfum nóg með íslenska ríkisborgara að gera og berum ekki sérstakar skyldur gagnvart fólki utan úr heimi, sem hefur fengið dvalarleyfi að gera, umfram aðra, en við munum standa myndarlega að aðstoð við fólk í stríðshrjáðum löndum og brýnni neyð og kanna hvar neyðin er mest og bregðast við í samræmi við það. Með því að hjálpa fólki á heimaslóð getum við hjálpað margfalt fleirum en með því að flytja nokkra um hálfan hnöttin heim til okkar með þeim afleiðingum sem það hefur hjálpum við margfalt færri."

Það væri því við hæfi að kalla sendinefndina frá Kaíró heim og segja við mótmælendurna á Austurvelli, að mælirinn sé fullur og það verði ekki brugðist jákvætt við ólögmætum kröfum þeirra. 

Við megum aldrei beygja okkur fyrir ofbeldinu, en sýna þeim sem því beita, að þeir gera málstað sínum illt verra.