Jón Magnússon skrifar:

Vinstra fólki mistókst að þjóðnýta efnahagskerfið eins og hugmyndir sósíalismans ganga út á. Þess vegna breyttist barátta vinstra fólks í þá átt að reyna að þjóðnýta fólkið. 

Orðið kyn og notkun þess og skilgreiningar í dag er eitt dæmi um sigur vinstri mennskunnar. Það orð var lengst af notað um karl og konu og mismun á þeim. Vinstra fólkið hóf fyrir allmörgum árum að halda því fram, að þetta væri eitthvað sem þú værir ekki fæddur með, heldur væri þessu troðið upp á þig af karlaveldinu, til að knýja á um kynbundna mismunun. 

Frá þessari hugmyndafræði var stutt í að halda því fram, að kyn væri eitthvað sem væri óeiginlegt og skilgreiningin væri vandabundin. Í framhaldi af því fóru ýmsir háskólaspekingar vinstri öfgahyggjunnar ekki síst í háskólum Vesturlanda að halda því fram, að það væri ekki nógu gott að nota orðin hann og hún þar sem þessi orð væru kyngreind og þessvegna slæm betra væri að nota t.d. furðuorðskrípið "hán" eða á ensku "ze" eða "hir" Baráttan snerist síðan upp í það að allir opinberir staðir yrðu að hafa fjölkynja klósett.

Fólk hló sig margt máttlaust yfir þessu bulli eða hryllti við þessum öfgum, en það var ekki lengi. Vinstri elítan réði því hverjir fengju að tjá sig um þessi mál í háskólasamfélaginu og gera enn og orð þeirra tóku yfir eins og Gyðinganna forðum sem kröfðust þess að Jesús yrði krossfestur. 

Breski Verkamannaflokkurinn telur sér ekki lengur unnt að skilgreina orðið "kona" og það varð uppi fótur og fit þegar metsöluhöfundurinn J.K. Rowling sagði að það væru bara konur sem færu á túr. Yfir þessum orðum ærðist vinstri háskólaelítan. Enda berst hún eilíflega gegn því að fólk bendi á einfaldar staðreyndir lífsins, af því að það passar henni ekki. Reynt var að útiloka Rowling og aðra sem leyfðu sér að bera sannleikanum vitni. En það tókst ekki og vitundarvakning og andstaða við bullfræði vinstrimennskunar er nú í fullum gangi í Bretlandi.

Hér á landi samþykkti Sjálfstæðisflokkurinn að tengjast vinstri bullfræðinni að þessu leyti og styðja hugmyndafræði Katrínar Jakobsdóttur um kynrænt sjálfræði (eins og raunar flest annað) og þegar makalaust furðufrumvarp um "kynrænt sjálfræði" var lagt fram á Alþingi þá fór það svo að allir stjórnmálaflokkar greiddu því atkvæði svo gjörsamlega vitifirrtir af hugmyndafræðilegum doða samþykktu þingmenn allra flokka öfgar og ranghugmyndir vinstri elítunnar. Alþingi Íslands samþykkti með þessu rangtúlkun á staðreyndum lífins og andstöðu við einstaklinginn konu og karl og fjölskylduna sem grunneiningu í þjóðfélaginu. 

Hvar var brjóstvörn borgaralegra og hægri sjónarmiða á þeim tíma? Hún var ekki til á Alþingi. Engin skilningur eða yfirsýn var um að það þyrfti að grípa til varna gegn öfgavinstrinu. Ekki bara í þessu máli heldur svo fjölmörgum öðrum.

Stundum er betra að fórna stjórnarsamstarfi en leggja endalaust steina til að byggja hugmyndafræðilega dýflissu sína.