Arnar Sverrisson skrifar:
Rómverski keisarinn, Nero, lék á fiðlu, meðan Róm brann. Ég veit reyndar ekki, hvort Volodomyr leikur á fiðlu, en hann leikur alténd á fólk og er duglegur að flytja áróðurstexta, sitja fyrir á myndum og afla fjár. Hann er auðkýfingur. Hvers konar samfélagi hvetur hann oss til að berjast fyrir? Nokkrar staðreyndir:
Úkraínsk stjórnvöld eyða meiri peningum til stríðsrekstrar en nokkurt annað ríki í Evrópu; þar býr sjúkasta og fátækast fólkið í Evrópu; þar eru stéttarfélög bönnuð; þar bannar forsetinn fjölmiðla og flokka, samkvæmt geðþótta; ellilífeyrisþegum er greitt um sjö þúsund krónur á mánuði; Úkraína er spilltasta ríki Evrópu; þar er einstrengisleg löggjöf gegn samkynhneigðum; þar búa fleiri börn á stofnunum en annars staðar í Evrópu. Aðbúnaður þeirra er jafnvel hryllilegri en í Rúmeníu.
Stuðningur Vesturlanda við stríðsrekstur Volodomyr og félaga og jafnvel bein þátttaka, þótt leynt fari, er veittur til að berjast fyrir lýðræðinu – að sögn. Íslendingar taka virkan þátt.
Leyniþjónusta Bandaríkjanna (og Nató) tók virkan þátt í að steypa lýðræðislega kjörinn stjórn Úkraínu af stóli árið 2014.
