Eftir Pál Vilhjálmsson kennara og blaðamann:
Namibísk yfirvöld tóku ásakanir um mútur og spillingu Samherja trúanlegar vegna þess að ríkisfjölmiðill Íslands, RÚV, var ábekingur. Namibíumenn líta á Ísland sem norrænt ríki þar sem ríkisfjölmiðill starfi faglega og segi satt og rétt frá.
Namibíumenn gátu ekki vitað að RÚV hýsir afbrotamenn sem leggja á ráðin um að byrla mönnum eitur til að stela af þeim gögnum. Siðareglur eru upp á punt, lög og reglur sömuleiðis.
Kannski var það einmitt tilgangur heimsóknar namibískrar sendinefndar í sumar að kynnast þessu skrítna landi þar sem Glæpaleiti er ríkisstofnun? Svo mikið er víst að saksóknari þar syðra er í vandræðum með stjörnuvitnið sem RÚV leiddi fram og gerði að siðapostula.
Eina heimild RÚV um meintar mútur og spillingu Samherja í Namibíu er Jóhannes Stefánsson. Íslenskur samstarfsmaður Jóhannesar lýsir einu heimild RÚV svona:
Jóhannes missti stjórn á lífi sínu sökum ofneyslu áfengis og kókaíns. Þá er Jóhannes sagður hafa nýtt sér þjónustu fjölda vændiskvenna.
Namibískur samstarfsmaður Jóhannesar hefur þessa sögu að segja:
Jóhannes hafi svo lýst fjárhagskröggum sem hann væri í vegna áfengis- og fíkniefnaneyslu og að hann væri að leita leiða til að bæta mannorð sitt.
Hatuikulipi sagði að vegna „stöðugrar fíkniefnanotkunar“ Jóhannesar hafi hann skaðað alvarlega samninga sem gerðir voru milli Samherja og kvótarétthafa í Namibíu. Hann hafi líka ítrekað þurft að borga tryggingu til að losa hann úr fangelsi.
Það má öllum vera ljóst, sem eitthvað hafa á milli eyrnanna, að Jóhannes Stefánsson er ótrúverðug heimild. Það er ekki hægt að byggja á einu eða neinu sem maðurinn segir.
En RÚV lét öll fagleg sjónarmið lönd og leið, rétt eins og stofnunin brýtur lög og siðareglur eftir hentisemi, og gerði Jóhannes að boðbera sannleikans.
Íslensk stjórnvöld skulda namibískum yfirvöldum afsökunarbeiðni vegna framferðis ríkisfjölmiðilsins.