Eftir Arnar Sverrisson:

Auðkýfingar hafa yndi af því að stofna sjóði sjálfum sér til dýrðar. Starfsemi slíkra sjóða er undanþegin skatti eða því sem næst, rétt eins og valdahreiður þeirra, „fjárborgirnar“ eða borgríkin í Róm (Vatikanið), Lundúnum (City of London) og Washington (District of Columbia). Sama á reyndar við um Alþjóðareiknisskilabankann (Bank for International Settlements) í Genfar í Sviss, sem er eins konar seðlabanki á heimsvísu.

Þar eð umræddir auðjöfrar vilja gjarnan láta gott af sér leiða, stofna þeir á vegum sjóða sinna hin og þessi mannvina- eða góðagerða- eða líknarfélög, svo og stjórnmálasamtök, sem hafa ýmis konar þjóðþrifamál á stefnuskrá sinni eins og að bólusetja heimsbyggðina og steypa ríkisstjórnum.

Frægustu hjón samtímans

Hillary og William (Bill) Clinton eru í þessum virðulega hópi, trúlega frægustu hjón samtímans. Bill fyrrum forseti Bandaríkja Norður-Ameríku, Hillary fyrrum forsetaframbjóðandi og utanríkisráðherra. Þau eiga sjóð til styrktar mannúð, frelsi, lýðræði og mannréttindum í veröldinni. Flestir sambærilegra sjóða hafa einmitt þessi markmið.

Clinton-sjóðurinn kom í brennidepil heimbyggðarinnar, þegar hörmungarnar á Haiti riðu yfir árið 2010. Það rann mörgum blóðið til skyldunnar, vildu rétta hjálparhönd. Þeirra á meðal var Laura Gayley Silsby, náinn samverkamaður hjónanna. Hún lagði land undir fót ásamt fríðu föruneyti baptista til Haiti til að bjarga munaðarlausum börnum.

Það byrjaði vel. Hópurinn greip traustataki á annan tug barna og hélt heim á leið. En þá kom babb í bátinn. Yfirvöld ákærðu þau fyrir barnrán. En hjónin brugðust ekki vinkonu sinni og greiddu kostnaðinn við málsvörnina. Laura gekk keik inn í réttarsalinn og mælti: „Við gerum ráð fyrir, að vilji Guðs muni ráða og leysa okkur úr haldi.“ En Guð leit greinilega öðruvísi á málin.

En það er enn þá óupplýst, hver skaut manninn, sem hugðist vitna gegn Laura, enda hafði hann komið með býsna glannalegar athugasemdir: Stjórnendur Clinton-stofnunarinnar (Clinton Foundation) eru glæpamenn. Þeir eru þjófar, lygarar og smán.

Monica Peterson var af öðru sauðahúsi. Hún fór til Haiti í því skyni að rannsaka glæpsamlegt athæfi gagnvart börnum, en ekki fremja þau eins og vinkona Clinton hjónanna gerðu. Hún komst að því, að sjóður hjónanna kynni að vera viðriðinn mansal á börnum til vændis. Áður en málið komst á rekspöl, framdi þessi vonbjarta kona sjálfsvíg, svo málið féll um sjálft sig.

Það átti sér stað annað heppilegt sjálfsvíg fyrir Clinton hjónin. Dean Lorich var mikilsmetinn læknir frá Nýju Jórvík (NY). Hann vildi líka hjálpa þjáðum íbúum Haiti. Þar komst hann í kynni við hjálparstarf Clinton hjónanna - og blöskraði.

Hjónin höfðu efnt til söfnunar meðal landsmanna sinna til hjálparstarfs. Dean komst að því, að nokkur hluti fjármagnsins hafði runnið til annara verkefna, en efni stóðu til. Hann hafði þó að mestu runnið inn í meginsjóð hjónakornanna sjálfra. Dean skrifað Hillary tölvubréf um málið. Þau komst Wikileaks yfir. Skömmu síðar framdi Dean sjálfsmorð, að sögn lögreglu. Læknirinn forvitni rak hníf í brjóst sitt. Barnung dóttir fann hann í blóði sínu.

(Haiti virðist hafa verið kjörvettvangur fyrir spillingu hjálparsamsamtaka. Kvenfrelsunarsamtökin, Oxfam, fengu á baukinn fyrir barnavændi starfsmanna og Rauði krossinn fyrir peningastuld.)

Vinir Clinton hjónanna

Clinton hjónin eiga marga efnaða vini og velunnara. Einn þeirra er kanadíski auðkýfingurinn, Frank Guiestra, sem hefur gert vel við vini sína. Örlætið jókst verulega, þegar Bill beitti sér fyrir útgáfu vinnsluleyfa á málmi fyrir fyrirtæki Frank í Úsbekistan. Frank sagði af því tilefni: „Ég legg hér um bil allt undir á Bill Clinton. Hann er vörumerki [í sjálfum sér] og getur gert og farið fram á það, sem engum öðrum myndi leyfast.“

Peter Dalglish er líka góður vinur Clinton hjónanna. Hann er efnaður Kanadamaður, sem fann hjá sér hvöt til að hjálpa börnum í Nepal. Hann hafði áður verið málsmetandi, alþjóðlegur embættismaður á þeim vettvangi. Peter stofnaði samtökin, „Götubörn“ (Street Kids). Hann var tekinn í bólinu með tvo unglingspilta og situr nú af sér dóm í Nepal.

Bill og Hillary eru veraldarvön. Í Brasilíu eiga þau einnig vildarvin, Jao Teixeira de Faria, öðru nafni Jón Guð. Hann var handtekinn fyrir að veita forstöðu stærsta barnvændisfyrirtæki Brasilíu. Þar að auki var hann ákærður fyrir fjöldamorð og ungbarnasölu. Sabrina Bittencourt, sem kom upp um kauða, framdi sjálfsvíg.

Nafn sjálfs alúðarvinar Hillary, John Podesta, kosningastjóra hennar, starfsmannastjóra Bill Clinton og ráðgjafa Barrack Obama, birtist einnig í skjölum WikiLeaks. Alríkislögreglan tengir barnavændishring stofnun Hillary. Allavega koma fyrir í tölvubréfaskriftum þeirra dulmálsorð barnaníðinga eins og pasta (drenghnokki), pitsa (hnáta), ís (vændiskarl), pylsa (hotdog – drengur), ostur (ungmær), hneta (þeldökk mannvera), kort (sæði) og sósa (kynsvall). Það voru greinilega töluverðir kærleikar milli Hillary og John. „Ég hlakka til að fara í „Comet Ping Pong“ í kvöld með [John] Podesta og Lady Gaga,“ skrifaði hún í tölvupósti.

Í þessu ljósi má skilja, hvers vegna Hillary (eða Hillarious eins og sumir landa hennar kalla hina gjörvu frú) hafi eytt um 33.000 töluvpóstum.

T.d. hljóma ein skilaboð svona: „Hvort heldur þú að mér láti betur að leika við (play dominos) við ost eða pasta.“

Pizzagate

John var ekki ein eina fjölina felldur í barnagamni sinu. Hann heimsótti með perluvinum sínum, svokallað „pizzagate,“ sem vinur hans, James Achilles Alefantis, af Rothschildætt (hugsanlega voldugasta ætt auðmanna íumaldir). Pitsusali þessi er sagður meðal fimmtíu áhrifaríkustu manna í Washington. Clinton hjónin og kosningastjóri Hillary, buðu öðrum máttugum manni með sér, Barrack Obama. Og þarna hittust fleiri máttugar konur og karlar eins og Evelyn og Lynn Rothschild. Dregið er í efa, að öndvegisfólkið hafði í raun gætt sér á flatbökum.

„Pizzagate“ hefur þótt ærið grunsamleg starfsemi eins og morðið á Seth Rich, starfsmanni Þjóðarráðs lýðræðisflokksins (Democratic National Committee). Hann var bendlaður við birtingu tölvupósta Þjóðarráðsins. Seth var skotinn tvisvar í bakið. Lögreglan taldi þetta tilraun til ráns, sannleiksfyrirtækin (m.a. uppáhaldsfyrirtækið mitt, Snáparnir eða Snopes) sögðu hann saklausan. Rússum væri um að kenna.

En Jen Moore, rannsóknarblaðamaður, hafði engu að síður fullan hug á því að rannsaka málið betur. Rannsókn hennar varð þó endasleppt, því hún hlaut skyndilegan og dularfullan dauðdaga.

Tölvupóstar Clinton og Obama

Stórskrítnir tölupóstar milli Hillary og Barrac hafa eins og „pizzagate,“ vakið grunsemdir um ósiðlegt háttalag. Hillary skrifar til Barrack:

„Kæri Barrack! Í upphafi, þegar við komum okkur saman um pitsufyrirkomulagið, var hugsun mín sú, að við myndum fara varlegar í sakirnar en raun ber vitni. Það var ekki hugsun mín, að við myndum starfrækja þetta frá Hvíta húsinu.Vertu minnugur þess, að pylsurnar (hot dogs) geta mætt, en komist það í hámæli, er hrunadansinn vís.

Vertu líka minnugur þess, að ég er vinur. Þú er forsetinn og getur gert það, sem þig lystir, en engu að síður verð ég að taka fram, að hyggilegra væri að ástunda þetta athæfi (activity) þar, sem áður var ákveðið.“

Úr afhjúpuðum skjölum WikiLeaks: „Í þessum mánuði eru fimm nýbakaðar pitsur á boðstólnum. Við getum einnig reitt fram fjórar pitsur, sem lifðu af samkomuna í nýliðnum mánuði. Allar eru þær á útsölu gegn afar hagstæðu verði, þar sem heilsa þeirra er bágborin og þær ekki á vetur setjandi. Því er það skilyrði sett, að þú ljúkir við pitsu þína, að samkomu lokinni. Sértilboð mánaðarins felur í sér 30% afslátt á vægðarlausum pyndingum.“

Heimildir greina frá að minnsta kosti tuttugu og sex heimsóknum Bill til Ghislaine Noelle Marion Maxwell og Jeffrey Epstein á Svalleyju (Orgy Island). Jeffrey tókst að hengja sig á snerli í fangaklefa, áður en losnaði að ráði um málbein hans.

Tilvísarnir með grein Arnars má finna hér.