Eftir Jón Magnússon hæstaréttarlögmann:

Stjórnmálamenn í Bretlandi hafa vaknað upp af værðarsvefni við að foreldrar á eyjunni Mön mótmæltu því að dragdrottning annaðist um kynfræðikennslu í skólanum. 

Við skoðun kemur í ljós, að það sem verið er að kenna börnum jafnvel ókynþroska börnum er m.a. hvernig eigi að fara að við sjálfsfróun og að kynin séu 100 eða fleiri. 

Börn allt niður í 12 ára gömul eru spurð hvað þeim finnist um munnmök og að taka í rassinn. Umfjöllun um þessa merkilegu kynfræðslu má finna í DT í dag. Einnig er sagt að forsætisráðherra Breta, Rishi Sunak sé verulega misboðið og ríkisstjórnin muni bregðast við því sem er ekki lengur kennsla heldur boðun ákveðinnar hugmyndafræði. 

En hvernig er kynfræðslu háttað á Íslandi? Er hún með sama hætti og í Bretlandi, þar sem fylgjendur ákveðinnar hugmyndafræði ráða ferðinni og ausa úr afbrigðilegu helabúi sínu bullfræðunum yfir börnin? Hvaða eftirlit og hvaða námskrá er það sem er fylgt. 

Því miður er þess ekki að vænta að forsætisráðherra sem er í sama flokki og föllnu leiðtogarnir, Nicole Stugeon, Jacinda Ardern og Truedau, sem enn hangir sem  forsætisráðherra Kanada, hafi nokkuð við kynfræðslu af þessu tagi að athuga. Hún hefði sennilega gott af að fá fræðslu frá samtökunum 22 félagi homma og lesbía, þar sem mér sýnist skv. grein formanns félagsins í Morgunblaðinu í dag vera lýst andstöðu við bullfræði gildandi kynjafræði.

En málið er á borði menntamálaráðherra og hún ætti að taka á sig rögg og láta það ekki halda áfram að gerast áfram hér á landi, sem er að raungerast í Bretlandi þessa dagana.