Eldur Ísidór skrifar:
Það er ekki alltaf auðvelt að lifa í rotnandi samfélagi hnignandi menningar. Það getur virkilega haft slæm áhrif á geðheilsu manns, og sérstaklega þegar það blasir við að enginn hefur sérstakar áhyggjur af því. Þegar meðaljóninn og meðalgunnan grípa bara í mottó okkar Íslendinga: ,,Þetta reddast”. Þetta mottó okkar hefur verið einskonar sjúkrakassi okkar Íslendinga í gegnum aldirnar og huggað okkur, stappað í okkur stálinu og hvatt okkur til þess að leysa hin ótrúlegustu verkefni. En núna er það að blinda okkur.
Samfélagsleg hnignun
Við Íslendingar búum við sömu hnignun samfélagsins og önnur vestræn ríki sem við berum okkur saman við. Afleitar hugmyndir og ideológískt sorp sem aðallega er runnið úr smiðjum gervifræðimanna í hinum enskumælandi heimi hafa náð tökum á öllu samfélaginu okkar, og rígheldur því í gíslingu.
Menntakerfið er orðið að einskonar mathöll, líkt henni á Hlemmi, nema það býður ekki upp á gómsætar kræsingar, heldur úrval alls kyns ranghugmynda og siðferðisbrjálæðis á mjög dýru verði – á kostnað okkar skattgreiðenda. Ef gæðin í Mathöllinni á Hlemmi væru jafn léleg og í menntakerfinu hefðu borgaryfirvöld ekki undan að hreinsa upp ælu um allar götur, sjúkrahúsin væru full af veiku fólki með matareitrun sem er jafnvel farið að æla bæði galli og blóði.
Í fyrrahaust slysaðist ég til að fara í heimsókn í Langholtsskóla ásamt lesbískri samstarfskonu minni. Við höfðum fengið ábendingar um að þar væri að finna námsefni sem innihélt óvísindarlegar og umdeildar kenningar um blæti, kynhneigð og kynvitund.
Þær reyndust á rökum reistar, en vegna þess að ég er orðinn eitthvað þekktur í þjóðfélaginu fór allt á hliðina hjá tveimur starfsmönnum skólans með tilheyrandi atburðarás sem átti sér stað í kjölfarið.
Klámlæsi mætt upp á dekk í kvöldfréttum RÚV
Í síðasta sjónvarpsfréttatíma Ríkissjónvarpsins var okkur kynnt fyrir enn einu nýyrðinu í námsefni nemenda – en í þetta sinn á framhaldskólastigi. ,,Klámlæsi”
Enn önnur hagsmunasamtökin komin á sjónarsviðið, en í þetta sinn voru það Samtökin um kynheilbrigði. Gott og vel. Það er ágætt að fræða unga fólkið um kynlíf, kynsjúkdóma og skaðsemi kláms. Hinsvegar, þegar að er gáð, þá er nákvæmlega sama fólk og sömu samtök sem hafa eignað sér allan málaflokkinn er kemur að þessum málum og hefur sætt gagnrýni fyrir.
Sama klíkan – sömu aðferðirnar
Fræðsluefnið sem Samtökin um Kynheilbrigði gáfu út nú er samvinnuverkefni Samtakanna ´78, KynÍs, Tabú og Trans Íslands. Sama fólkið – sama klíkan – sama aðferðarfræðin – sama hugmyndafræðin. Undir öðrum formerkjum.
Þegar rýnt er í Samtökin um kynheilbrigði, þá eru þetta samtök sem hafa nú hafið umsóknarferli í IPPF sem eru alþjóðleg regnhlífarsamtök yfir Planned Parenthood samtökin í Bandaríkjunum. Þau samtök eru í djúpu sambandi við WPATH sem eru samtök skottulækna sem stunda limlestingar á kynfærum og lemstrunum á sálartetri annars viðkvæmra þjóðfélagshópa. Og um leið þau sem gefa út fyrirmæli sem íslenskir læknar fylgja þegar þeir taka við börnum með kynama. Já, börnin okkar eru komin í hendurnar á doktor Mengele sem brýnir nú hnífinn og býr sig undir að sneiða af brjóst og typpi.
Hvað er klámlæsi?
En stöldrum aðeins við, því við verðum að skilja hvað er átt við. Þetta er hálfgert laumuspil því ,,fjölmiðlalæsi og fréttalæsi” eru ný hugtök líka þar sem stjórnlyndir nota til þess að stjórna hvernig við vinnum sem einstaklingar úr upplýsingum sem eru okkur aðgengilegar.
Markmið klámlæsis eru ekki forvarnir. Síður en svo. Fólk á vegum samtaka eins og þessara hér telur mikilvægt að fólk sem vill neyta kláms geri það, og það sé ekki ,,klámskammað” fyrir vikið.
Ég hef grafið mig ofan í þessa kanínuholu, svo þú lesandi góður, þurfir þess ekki.
Ef maður rýnir í allar þær tegundir kláms sem eru á netinu, þá er augljóst að það þarf ekki að stunda kennslu í klámlæsi. Það þarf að fara í forvarnir.
Hinsegin fræðin – Queer Theory
Hinsegin fræðin sem ráða för í þessari vegferð ágengra hagsmunasamtaka, hagsmunasamtaka sem eru ólm í að komast í krakkana, vilja gera mörkin á milli kynhneigðar og blætis óljós. Queering… það þýðir að ”trufla, gera óljós, ringla”. Markmiðið er samfélagsleg ringulreið.
Haft eftir Judith Butler.
Mörkin á milli bernsku og fullorðinsára. Milli kynjanna tveggja. Rugla siðferðisleg mörk.
Fjöldi kynja skipta þúsundum, ef ekki hundruðum þúsunda. Menn geta skilgreint sig sem dýr. Sem börn. ALLT MÁ!
Þau vilja meina að ef þau kenna þeim klámlæsi; hvernig á að vera í kringum klám, neyta kláms og meðhöndla klám – þá sé í raun verið að styrkja rökhyggju þeirra og örva gagnrýna hugsun.
Núna, hins vegar, ef við förum frá landi þykjustuleikja og við komum aftur til Raunveruleikaborgar, þar sem er þar sem ég vil frekar búa, þá getum við greinilega séð að hið gagnstæða er raunin.
Klám veldur heilaskaða
Klám eyðileggur gagnrýna hugsun or er ástæða þess að klámáhorfendur verða grunnhyggnari , því meira sem þeir horfa á það. Það tekur stjórn á heilastarfseminni og virkar eins og fíkniefni, því áhorf þess flæðir umbunarkerfi heilans með dópamíni. Þessi áhrif leiða svo til sífellt versnandi líkamlegra breytinga á heilanum sjálfum.
Já, þú last rétt. Klám breytir heilanum þínum líkamlega
Það sést á heilaskönnunum. Það hefur ætandi áhrif á framheila sem er einmitt mikilvægasti hluti heilans er varðar hugsun og dómgreind. Það eru til fræðigreinar á efni þessu tengdu hér. Þar segir meðal annars að klámnotkun getur valdið veðrun á framheilaberki því svæði heilans sem hýsir framkvæmdastarfsemi eins og siðferðisviljastyrk og hvatastjórnun.
Það skilja það allir sem eru með toppstykkið í lagi að það er síður en svo æskilegt að en tefja þennan þroska hvort sem það er með kynþroskabælandi lyfjum eða neyslu á vímugjöfum eða klámi.
Börn eiga oft í erfiðleikum með að stjórna tilfinningum sínum og hvötum vegna þess að þau hafa ekki tekið út sinn eðlilega þroska.
Gerum þau ekki að andlega fátækum og vanstilltum fullorðnum einstaklingum.
Við eigum að vinna gegn því sem tærir getu þeirra til þroskast. Það er ástæða fyrir því að við sinnum forvörnum er kemur að tóbaki, áfengi og vímugjöfum. Nálgunin ætti að vera sú sama í tilviki kláms. Eða er einhver hér að leggja til að SÁÁ ætti að heimsækja framhaldsskóla landsins og kenna krökkunum að staupa sig með ókeypis áfengi? Varla.
Ef markmiðið með menntakerfinu er að börn og ungmenni læri að tileinka sér gagnrýna hugsun er það síðasta sem við ættum að gera að kynna þau fyrir klámi eins og einhvers konar heilbrigðri afþreyingu. Það á að vara þau við klámi og bjóða þeim sem ánetjast því upp á hjálp en ekki bara að kenna þeim að auka skammtastærðina.
Dreifing á klámi til barna og ungmenna er refsiverð
Auðvitað eru margar aðrar ástæður til að forðast að kynna þeim af ásetningi fyrir kynferðislegu efni. Ekki aðeins vísindalegar, eins og ég hef rakið hér að ofan, heldur einnig siðferðilegar og lagalegar!
Dreifing á klámi – hvað þá til barna undir lögaldri – er sem betur fer ennþá hegningarlagabrot skv. 210. gr Almennra Hegningarlaga.
Ríkið, sveitarfélög og hagsmunafélög eru ekkert hafin yfir lögin. Þau mega ekkert dreifa klámi til barna eitthvað frekar en ég eða þú.
Foreldrar! Núna er ekki tíminn til að segja að hlutirnir reddist. Það gera þeir hugsanlega ekki og ef þið fylgist ekki með því hvort skólarnir séu að ota að börnunum klámi, áfengi, tóbaki, vopnum og vitleysu að þá gerir það enginn. Ekki kennarar, ekki skólastjórar, ekki lögregla, ekki barnaverndaryfirvöld. Enginn! Mikið er í húfi og tíminn til að vakna er núna.