Eftir Pál Vilhjálmsson:

Ég er fæddur í röngum líkama, ætti eiginlega að vera víkingur, segir þýski blaðamaðurinn Henryk M. Broder og mætti með víkingahjálm úr plasti í sjónvarpið. Broder er menningarrýnir, skrifaði fyrir áratug bókina Síðustu dagar Evrópu. Hann heimsótti Ísland og segir í viðtalinu að erfðarannsókn staðfesti hann afkomanda Leifs heppna.

Vestur í Bandaríkjunum er móðir skólabarns orðin transkisa. Hún klæðir í sig í viðeigandi búning og mjálmar að hætti tegundarinnar. Í viðtali segir translæðan að tilefni umskiptanna sé að sýna fram á hvert transfræðin leiða okkur. Forsagan er að karlmaður í skóla, þar sem konan á barn, tók upp á því að klæðast kvenmannsfötum annað veifið og vildi að börn ávörpuðu sig sem konu. Samkvæmt trans og woke er lögmætt að skipta um kyn eftir hugdettu.

Í rökfræði er það kallað niðursöllun í fáránleika, reductio ad absurdum, þegar sýnt er fram á að gefnar forsendur leiði til fáránlegrar niðurstöðu. Transvíkingurinn og translæðan undirstrika að þrjár meginforsendur transfræða eru óverjandi.

1. Kyn er huglægt. 2. Hægt er að fæðast í röngum líkama. 3. Kynin eru fleiri en tvö.

Forsendurnar eru rangar, sannanlega. Í fyrsta lagi er kyn líffræðileg og handföst staðreynd. Í öðru lagi er ekki hægt að fæðast í röngum líkama. Það er líffræðilegur ómöguleiki. Í þriðja lagi eru kynin aðeins tvö, karl- og kvenkyn.

Þótt einhverjir séu sannfærðir um að kyn sé huglægt breytir sú sannfæring ekki hlutlægri staðreynd. Ef einhver trúir sig í röngum líkama getur það einkamál ekki orðið að almennum sannindum. Ranghugmyndir um veruleikann breyta ekki augljósum staðreyndum. Vitundin býr til ímyndun en það breytir ekki veruleikanum utan vitundarinnar. Ef einhver segist af sjöunda kyni þýðir það ekki að kynin séu sjö eða fleiri.

Vitanlega má hver og einn taka þátt í hlutverkaleik, einn eða með öðrum. Það er merkingarlaust barnagaman.

Vandamálin hrannast upp ef hlutverkaleikurinn er þvingaður á samfélagið. Hvers eiga konur að gjalda þegar karlmaður mætir í kvennaklefa í sundlaug með tólin á milli fótanna og segist kona? Fréttin segir frá atvikinu. Karlar geta valsað óáreittir inn í kvennaklefa á reykvískum baðstöðum með það yfirvarp að þeir séu konur. Þegar spyrst út að karlar komist upp með að þykjast konur til að komast inn á sérrými kvenna verður það nýtt af bíræfnum mönnum sem láta almenna siðsemi sér í léttu rúmi liggja.

Geðlæknirinn Engilbert Sigurðsson útskýrir hvernig félagslegur fáránleiki verður til á Íslandi.

Við Íslendingar erum smáþjóð og flest lesum við sömu tvo til þrjá miðlana daglega. Þessu fylgir nokkur hætta á að ör vöxtur verði í sumum greiningum eftir nokkur áberandi viðtöl og umræðu um þau á netmiðlum.

Það er nóg að fáeinir einstaklingar komi fram í fjölmiðlum og segist hafa fæðst með rangan líkama til að fólk láti sér vel líka að hægt sé að fæðast af röngu kyni. En það er ómögulegt, meðvitundin fæðist með líkama og er óaðskiljanlegur hluti hans. Maður gæti allt eins sagst vera af röngum kynþætti. Ranghugmyndir eiga það sameignlegt ímynduninni að þeim eru engin takmörk sett. Til vera í röngum líkama þarf einstaklingurinn að hafa átt val við getnað - og valið vitlaust. Það er aðeins í fantasíuheimi sem hægt er að velja sig frá eigin kyni.

Sumar konur eru með hýjung og breiðar herðar, en þær eru ekki karlar fyrir það. Karlar eru stundum kvenlegir en verða ekki konur af þeirri ástæðu. Ef einhver elur með sér ranghugmyndir um kyn sitt er það úrlausnarefni viðkomandi einstaklings, en ekki vandi samfélagsins. Ef samfélagið er lagað að ranghugmyndum fáeinna er sannleikanum varpað fyrir róða. Samfélag án sanninda ratar í ógöngur, t.d. að manneskja mjálmi, segist læða og heimtar mannréttindi fyrir kattfólk. 

Margir vilja annan líkama en þeir hafa, stæltari, grennri og unglegri. En við eigum aðeins þann skrokk sem við fengum í fæðingu. Víst er hægt að laga og snyrta búsetu vitundarinnar, t.d. með líkamsrækt, megrun, hollu líferni; lýtaaðgerð ef ekki vill betur. Að sama skapi má gera sig meðvitaðan um möguleika og takmarkanir í eigin lífi. Forn-Grikkir sögðu eftirsóknarvert að eiga heilbrigða sál í hraustum líkama.

Í dag heitir það að „öll mín vandamál eru öðrum að kenna, ríkið útvegi mér annan skrokk og greiði mér dagpeninga á meðan meðferð stendur.“ Til að ná árangri stofna áttavilltir samtök og segjast ofsóttir. Það er líka ímyndun, ný könnun sýnir það.

Frekjuhundar í transbúningi ofsækja heilbrigða skynsemi. Það er kjarni málsins.