Lögreglan hefur fellt niður kæru Semu Erlu Serdaroglu á hendur Margréti Friðriksdóttur.
Sema Erla kærði Margréti Friðriksdóttur fyrir rúmum þremur árum. Lögreglubréfið sem Margréti hefur nýlega verið sent segir kæruefnið vera hótanir en ekki líkamsrárás eins og Sema Erla hefur lengi haldið fram í fjölmiðlum sbr. t.d. þessa frétt í Fréttablaðinu frá því í ágúst 2018 þar sem segir meðal annars: „Sema Erla Serdar segir í samtali við Fréttablaðið að hún bíði nú eftir áheyrn lögreglu til þess að geta lagt fram kæru á hendur Margréti Friðriksdóttur fyrir morðhótanir og líkamsárás."
Með lögreglubréfinu, sem fylgir með hér neðar, kemur sem sagt í ljós að kæruefnið var aldrei líkamsárás heldur meintar hótanir. Margrét var kölluð í skýrslutöku 16 mánuðum eftir atvikið og hefur málið nú verið fellt niður með vísan til 4. mgr. 52 gr. laga nr. 88/2008 um meðferð sakamála, sem þýðir að málið er ekki líklegt til sakfellis.
Orðrétt sagði Sema einnig á facebook síðu sinni í ágúst 2020:
„Um verslunarmannahelgina voru tvö ár síðan ráðist var á mig með líkamlegu ofbeldi og ítrekuðum morðhótunum fyrir utan veitingastað í Reykjavík. Ástæðan fyrir árásinni var ég. Það er að segja hver ég er, hvaðan og hver lífssýn mín er.“
Ef um líkamsrárás eða líkamlegt ofbeldi hefði verið að ræða þá væri kæruefnið að sjálfsögðu líkamsárás en ekki hótanir. Ljóst er því að ásakanir Semu um líkamlegt ofbeldi eru ekki á rökum reistar.
4 mgr. 52 gr. um meðferð sakamála:
Lögregla vísar frá kæru um brot ef ekki þykja efni til að hefja rannsókn út af henni. Sé rannsókn hafin getur lögregla einnig hætt henni ef ekki þykir grundvöllur til að halda henni áfram, svo sem ef í ljós kemur að kæra hefur ekki verið á rökum reist eða brot er smávægilegt og fyrirsjáanlegt er að rannsóknin muni hafa í för með sér óeðlilega mikla fyrirhöfn og kostnað. Ekki er skylt að gefa þeim sem hlut á að máli kost á að tjá sig áður en slík ákvörðun er tekin.