Bandarísk kona, Gail Seiler, hefur nú tjáð sig um lyfjameðferð gegn Covid-19 sem sjúkrahús í Texas vildi setja hana á. Hún fullyrðir að lyfið valdi nýrnabilun og hefði drepið hana og bætti við að ekki hafi allir verið eins heppnir og hún.
Rúmri viku eftir að læknir Seiler hafði greint hana með Covid, fór eiginmaður hennar, Brad Seiler með hana út um bakdyrnar á sjúkrahúsinu, þar sem hún hafði verið lögð inn vegna COVID-19 þann 3. desember 2021.
„Mér þykir það leitt, frú Seiler, en þú ert að fara að deyja,“ sagði læknirinn við hana við hana þann 5. desember sl. Seiler er ein af fáum sjúklingum sem hefur lifað af og getur því sagt frá því sem hún varð vitni að varðandi meðferðir gegn Covid innan sjúkrahússins.
„Mér varð ljóst að fólk deyr ekki á sjúkrahúsum vegna COVID. Það deyr úr þessum meðferðum sem eru notaðar á spítalanum,“ sagði Seiler við The Epoch Times.
Þegar Seiler greindist með Covid fór hún með beiðni um að hún fengi þær snemmmeðferðir sem mælt er með af læknasamtökunum Front Line Critical Care Alliance (FLCCC), sem inniheldur ivermektín og búdesóníð. Aftur á móti, þegar starfsfólkið uppgötvaði að hún væri óbólusett, breyttist hljóðið,“ segir konan.
„Ég missti fljótt réttinn til að hafa eitthvað að segja um eigin læknismeðferð,“ segir Seiler.
„Ég kom ekki hingað til að deyja“
Eftir 26 tíma bið fékk konan loks rúm á gjörgæsludeild en engir fjölskyldumeðlimir fengu að heimsækja hana, segir hún. Þar hitti hún Dr. Giang Quach, lækninn sem sagði henni að hún væri að fara að deyja því hún væri óbólusett, segir konan.„Ég sagði við hann: Ég kom ekki hingað til að deyja.“
Seiler sagði að Dr. Quach hafi þrýst á hana til að taka remdesivir, lyf sem vitað er að veldur nýrnabilun og m.a.s. WHO hefur mælt gegn. Hún bað ítrekað um annan lækni, en fékk engin viðbrögð og Dr. Quach var áfram látinn meðhöndla hana, segir hún.
Árið 2018 undirritaði Donald Trump forseti lög um réttindi sjúklinga með lífshættulega sjúkdóma sem leyfir það að ýmsar ósamþykktar meðferðir megi nota, ef annað virkar ekki.
Konan, sem læknirinn sagði vera dauðvona, átti því rétt á að prófa snemmmeðferð sem læknasamtökin FLCCC mæla með til að meðhöndla COVID-19, en sjúkrahúsið neitaði henni um þessar meðferðir. Læknirinn neitaði Seiler einnig um rétt hennar til að hitta prest, segir hún.
Konan ákvað því að gera samning við lækninn, og sagði að ef hún myndi gangast undir remdesivir-meðferð yrði hann að leyfa henni að hitta prestinn sinn. Læknirinn samþykkti það og Seiler fékk að lokum að hitta prestinn. „Síðan neituðum við remdesivir,“ segir Seiler. „Þeir voru frekar reiðir yfir þessu, en satt að segja fannst mér ég vera í baráttu upp á líf og dauða. Þegar presturinn fór fékk ég sterka tilfinningu fyrir því að ég ættti að lifa.
Á hverjum degi sagði ég þeim að ég væri ekki DNR (ekki endurlífga)
Daglega sagði Seiler að hún vildi ekki að Quach annaðist hana og krafðist þess að hitta annan læknir, en Quach kom alltaf aftur.
Dóttir Seilers hafði aðgang að gögnum móður sinnar á netinu, þar sem hún komst að því að Seiler var flokkuð sem sjúklingur sem ekki ætti að reyna endurlífgun á (DNR). Seiler sagði að hún ætti ekki að vera skráð sem DNR sjúklingur.
„Það skelfilegasta við þetta var að á hverjum degi sagði ég þeim að ég væri ekki DNR sjúklingur, en þeir sögðu að ég væri það víst,“ sagði Seiler.
Til að hægt væri að bjarga lífi hennar sagði starfsfólk sjúkrahússins henni að hún yrði að fara í öndunarvél, sem er lokastigið fyrir marga sem hafa greint frá svipuðum sjúkrahúsinnlögnum og enduðu með dauða.
Sjúkratryggingar greiða sjúkrahúsum háar fjárhæðir fyrir staðlaðar COVID-19 meðferðir sem hefjast á remdesivir og enda í öndunarvél, og telja margir það vera ástæðuna fyrir því að sjúkrahús haldi áfram að nota þessa meðferð, og neita að veita árangursríkar snemmmeðferðir.
Á ráðstefnu 7. september sl. undir yfirskriftinni Remdesivir Death: Landmark Lawsuit í Fresno, Kaliforníu, tilkynntu tveir lögfræðingar málsókn á hendur þremur sjúkrahúsum og fullyrða að sjúkrahúsin noti remdesivir án upplýsts samþykkis, sem hefur leitt til ólögmætra dauðsfalla.
Málið fjallaði um það sem lögfræðingarnir kölluðu „remdesivir vinnurelgur“ þar sem sjúklingar eru lagðir inn á sjúkrahús, oft vegna vandamála sem ekki tengjast COVID-19, og eu síðan greindir með COVID-19 eða COVID lungnabólgu.
Sjúklingarnir eru síðan einangraðir og vannærðir áður en þeim er sagt að remdesivir sé eini meðferðarmöguleikinn þeirra, samkvæmt málsókninni.
Sjúklingarnir eru einnig settir á BiPap önundarvél, sem þrýstir súrefni inn í lungun á miklum hraða, segir í málsókninni, oft með hendur sjúklinganna bundnar niður svo þeir geti ekki fjarlægt tækið.
Lokastig „remdesivir-vinnureglunar“ er öndunarvél, en þá deyja sjúklingarnir að meðaltali níu dögum eftir innlögn, segir í málsókninni.
Að lokum getur spítalinn fengið allt að 500.000 dollara frá sjúkratryggingum hvern sjúkling sem meðhöndlaður er samkvæmt„ remdesivir-vinnureglunni“, segir í málsókninni.
„Ég ætla að koma þér héðan“
Þann 14. desember 2021 hringdi eiginmaður Seiler, sem er fyrrverandi hjúkrunarfræðingur og fyrrverandi hermaður í bandaríska hernum, í 911 til að láta lögregluna framkvæma velferðarkönnun.
Þegar lögregluþjónninn kom sagðist Seiler hafa reynt að útskýra fyrir honum hvað kona hans hefði upplifað.
Eftir að hafa reynt allt, kom Brad Seiler og dóttir þeirra, sem höfðu haft samband við stjórnmálamenn til að fá aðstoð, með áætlun um að koma henni út af sjúkrahúsinu og fara með hana heim.
Brad Seiler setti upp súrefni heima fyrir og fékk lyf með aðstoð heimahjúkrunar og meðferðaráætlun Dr. Richard Bartlett, sem leggur áherslu á notkun búdesóníðs.
Þann 15. desember hringdi Brad og sagði henni: „Ég ætla að koma þér héðan.“
Þrátt fyrir að læknirinn hafi sagt Brad Seiler að eiginkona hans myndi ekki lifa lengur en sólarhring ef hún færi af sjúkrahúsinu, lifir hún enn í dag og getur sagt sögu sína.
Hins vegar var það meðferð Bartletts sem bjargaði lífi hennar, sagði hún.
„Allt sem lét mig hafa virkaði,“ sagði hún. „Ég byrjaði strax að jafna mig“
Seilers hjónin höfðu síðar samband við fulltrúa ríkisins sem hafði samband við heilbrigðisyfirvöld (HHS) til að framkvæma rannsókn, sagði Gail.
HHS lét gera rannsókn á sjúkrahúsinu, sem komst að þeirri niðurstöðu að sjúkrahúsið hefði „gert unnið frábært starf,“ sagði Gail.
„Enginn hafði samband við okkur og þeir skoðuðu örugglega ekki sjúkraskrár okkar vegna þess að, ef eitthvað er, t.d. að ská einhvern sem DNR sem er það ekki, er brot á lögum ekki satt? sagði Sieler.
Seilers hjónin voru viss um að enginn myndi trúa sögu þeirra, en þegar þau héldu áfram að segja hana í hlaðvarpsþáttum og útvarpsviðtölum, höfðu fleiri og fleiri samband við þau til að deila eigin reynslu.
Seiler tókst að flýja sjúkrahúsið og jafna sig, en hún sagði að flestar sögurnar sem hún heyrir frá öðru fólki hafi ekki eins farsælan endi, og fjölskyldur eru með sektarkennd þegar þær átta sig á hvað gerðist.
Sjúklingar hafa almennt rétt á að því að vera með í ákvörðunum um læknismeðferð og jafnvel neita ráðleggingum, en með neyðaryfirlýsingum tengdum COVID hefur starfsfólki sjúkrahúsa fengið vald yfir sjúklingum sem þeir hafa í gegnum tíðina ekki haft, sagði Seiler.
Í sumum tilfellum hefur sjúklingum verið gefið remdesivir og önnur lyf, ekki aðeins án upplýsts samþykkis, heldur einnig eftir að sjúklingurinn hafði gefið það út skriflega að hann vildi ekki lyfið, sagði Seiler. Í dag er markmið Seiler að vekja athygli með því að deila sögu sinni og sögum annarra, sagði hún.
„Markmið mitt er að halda fólki frá sjúkrahúsum vegna þess að þetta er sannarlega sjúkrahúshelför.
Meira um málið má lesa hér.