Samherji er ekki lengur á lista yfir frammúrskarandi fyrirtæki, skrifar Þórður Snær Júlíusson ritstjóri glaðhlakkalega í Kjarnann.

Fjölmiðlar, einkum þeir kenndir við RSK (RÚV, Stundin og Kjarninn) rýrðu skipulega orðspor norðlensku útgerðarinnar til að hún yrði ekki tæk á lista dygðugra fyrirtækja.

Ritstjórinn skrifar:

Vera Sam­herja á lista yfir fram­úr­skar­andi fyr­ir­tæki vakti athygli, og var til umfjöll­unar í fjöl­miðl­um, enda fyr­ir­tækið til rann­sóknar hjá yfir­völdum hér­lendis og í Namibíu vegna meintra mútu­mála, pen­inga­þvættis og skatta­snið­göngu. Þá var einnig opin­berað í fyrra­vor að innan Sam­herja hefði verið rekið áróð­­ur­s­­stríð gegn blaða­­mönnum og fjöl­miðlum sem fjallað höfðu um mál­efni fyr­ir­tæk­is­ins, með vit­und og vilja æðstu yfir­­­manna.

Og hvernig ætli standi á þessu öllu saman? Stutta svarið er RSK-miðlar. Lengra svarið er að skipulagður fjölmiðlahernaður knúði stjórnmálamenn til að veita sérstaka fjármuni í rannsókn á meintum afbrotum Samherja.

Hvað kom út? Ekkert. Lögreglurannsóknir frá 2012 til dagsins í dag í tveim þjóðríkjum, Íslandi og Namibíu, hefur ekki skilað einni einustu ákæru á hendur starfsmanna Samherja. Ekki ein ákæra.

Samkvæmt RSK-miðlum var ákært. Íslendingar ákærðir vegna Samherjamálsins í Namibíu, segir á RÚV í tveggja ára gamalli frétt. Mennirnir eru nafngreindir. Fréttin er bláköld lygi. Enginn Íslendingur hefur verið ákærður í Namibíu. Í lygaheimi RSK-miðla er aftur bæði búið að ákæra og dæma. Miðlarnir búa til hliðarveruleika sem stjórnmálamenn í vinstripólitík gera að bergmálshelli ósanninda.

Samblásturinn gegn Samherja í fjölmiðlum hefur bæði áhrif á stjórnkerfið og almenningsálitið. RSK-miðlar stunda fréttaskáldskap sem hlaðinn er skjalafalsi (Seðlabankamálið), vændiskaupanda, eiturlyfjasjúklingi og raðlygara sem heimild (Namibíumálið) og tilbúningi (skæruliðadeildin). Allur er grauturinn „matreiddur og verkaður“ sem spilling. Spillingin er öll hjá RSK-miðlum, ekki Samherja.

Aldrei í lýðveldissögunni hafa jafn illa innrættir blaðamenn komist til jafn mikilla áhrifa og þeir sem starfa á RSK-miðlum og skrifa Samherjafréttir. Vegna samstilltrar fjölmiðlaherferðar sætir fyrirtæki lögreglurannsókn í tvígang. Heimildirnar eru falsað skjal og fyllibytta með óreiðuferil í einkalífi og starfi. Þótt lygin sé rekin ofan í fjölmiðlana halda þeir sínu striki í herferðinni. Engin viðurlög eru við lyginni en verðlaun í boði fyrir þá sem duglegastir eru í blekkingariðjunni.

Sjálfur er Þórður Snær, ásamt þremur öðrum blaðamönnum RSK-miðla, sakborningur í lögreglurannsókn þar sem koma við sögu byrlun, gangastuldur, stafrænt kynferðisofbeldi og brot á friðhelgi einkalífs. Ef til væri skrá um trúverðugleika blaðamanna kæmist ritstjórinn ekki einu sinni í ruslflokk. En þarna spígsporar hann eins og reigður hani og úthlutar siðferðisdómum hægri vinstri. Sakborningurinn sjálfur.

Þórður Snær er siðleysi íslenskrar blaðamennsku holdi klætt.