Eftir Þorstein Siglaugsson hagfræðing:

Umræðan um grímunotkun sem vörn gegn veirusýkingum hefur að mestu snúist um virkni þeirra. Grímur höfðu áður talist meira eða minna gagnslausar við veirusýkingum, en urðu skyndilega vinsælar snemma árs 2020.

Þrátt fyrir nokkrar tilraunir hafa enn engar áþreifanlegar sannanir verið lagðar fram um að andlitsgrímur komi í veg fyrir Covid-19 smit.

Nánast allar áhorfsrannsóknir hafa sýnt að áhrifin eru lítil, ef einhver, og samanburðarrannsóknir við raunverulegar aðstæður sem gerðar hafa verið hingað til hafa sýnt lágmarksáhrif, sem jafnvel er auðvelt að útskýra með öðrum þáttum.

Þannig að grímur eru ekki áhrifaríkar, en spurningin er hvort þær séu skaðlegar.

Við erum þegar með rannsóknir sem sýna hvernig grímuskylda hefur neikvæð áhrif á andlegan þroska barna. Umhverfisskaðinn er augljós og þegar hefur verið sýnt fram á hvernig ákveðnar tegundir gríma valda innöndun á hættulegum efnum.

Ný ritrýnd rannsókn í læknisfræði, skrifuð af Dr. Zacharias Fögen, gefur til kynna að málið sé mun alvarlegra. Dr. Fögen bar saman dauðsföll vegna Covid-19 tilfella í sýslum með og án grímuskyldu í Kansas í Bandaríkjunum.

Hann komst að því að dauðsföll voru 85% hærri í sýslum sem voru með grímuskyldu en í þeim sem voru það ekki. Skýring Dr. Fögen á þessu er sú að ef sýktur einstaklingur er með grímu andar hann, með djúpri innöndun, að sér þéttum dropum eða hreinum veirum, sem eru föst í grímunni sem síðan leiðir til hærra veirumagns og verri útkomu.

Rannsókn Dr. Fögen er aðgengileg hér og hans eigin grein um málið hefur verið birt af The Daily Sceptic.

Greinin var fyrst birt á ensku og má lesa hér.