Eftir Auði Ingvarsdóttur: „Ein skoðun, ein uppspretta, eitt sjónarmið.“
Greinin birtist í Morgunblaðinu og fékk Fréttin leyfi til að birta hana líka:
Það er ekki hægt að segja að fréttaflutningur hér sé almennt upplýsandi og veiti óhlutdrægar fréttir af málefnum líðandi stundar. Fréttamenn sem hafa áberandi „skoðun“ eru fremur regla en undantekning. Þannig samsama þeir sig af alhug „hinni ríkjandi skoðun“ og pólitík en gera fáar tilraunir til þess að skoða upplýsingamagnið og óreiðuna með gagnrýnum huga eða jafnvel votti af forvitni. Svo virðist sem fréttamenn séu aldir upp til að vera boðberar „réttra upplýsinga“ og „viðurkenndra hugmynda“ sem iðulega eiga upptök sín hjá fulltrúum hagsmunaafla. Það sem ekki kemur heim við þennan „stórasannleika“ er hunsað eða fjallað um sem furðufyrirbæri sem upplýst fólk eigi að forðast.
Covid-bólusetningar og vér einir vitum heilkennið
Hér ætla ég að taka nokkur dæmi af fréttaflutningi af Covid-bólusetningunni. Fáeinir sérfræðingar hafa fengið að básúna sitt þrönga sjónarmið í fjölmiðlum og framlag þeirra er þar furðulega einsleitt. Eiginlega þyrftu þeir ekki að mæta í viðtal, útkoma þeirra er svo fyrirsjáanleg. Þar er boðuð ein samræmd saga: Bóluefnin eru örugg, það á að bólusetja alla og tilkynntar aukaverkanir eru nánast alltaf vegna undirliggjandi sjúkdóma eða jafnvel taugaveiklunar.
Það dugar þó ekki að vera læknir og sérfræðingur til þess að fá inni í fjölmiðlum, það eru bara „réttu“ læknarnir og sérfræðingarnir sem fá að láta ljós sitt skína. Það mætti halda að þessi fámenni hópur læknismenntaðra væru fulltrúar guðlegrar vitneskju og óneitanlega láta þeir oft og tíðum eins og „þeir einir viti“. Það finnst mér ekki traustvekjandi. Það er nefnilega margt óvíst, óþekkt, og umdeilanlegt í vísindaheiminum. Við vitum ekki allt og allra síst í sambandi við áhrif þessara covid-bóluefna. Þöggun og upplýsingaskortur hafa viðgengist um mögulegar aukaverkanir. Það ætti þó að vera fullkomlega eðlilegt að ræða slík mál.
Einhliða og áróðurskennd umræða um covid-bólusetningar barna er líka ámælisverð. „Hvetur foreldra til að ganga um kirkjugarðana“ var til dæmis eitt af þessum auglýsingaslagorðum sem heyrðust í fjölmiðlum, „getum ekki neitað börnunum um þessa vernd“ var annað. Drepsóttunum barnaveiki og bólusótt var óspart flaggað eins og árangur fortíðar réttlæti öll bóluefni nú og um alla eilífð. Börn eru nánast í engri hættu vegna Covid. Sænski læknirinn Sebastian Rushworth reiknaði út að það væri meiri hætta fyrir börn að deyja í bílslysi en covid-19 (
Það mætti halda að spurningar og umræða um þessi álitamál jafngiltu einhvers konar dónaskap og áróðri. Þetta kom ljóslega fram þegar Vilborg Hjaltested kostaði auglýsingu í Morgunblaðið þar sem var ítarleg skrá yfir tilkynntar aukaverkanir bóluefnanna. Brugðist var við með upphrópunum og ásökunum um ábyrgðarlausan áróður. Það hefði verið nær að þakka fyrir þetta framlag til þess að upplýsa þjóðina.
Höfundur er sagnfræðingur.