Hinn 35 ára ástralski plötusnúður, útsetjari og lagahöfundur Tyson Illingsworth er skaðaður fyrir lífstíð eftir C-19 mRNA „bóluefnið“ frá Moderna. Hann skrifaði nýlega eftirfarandi pistil um reynslu sína og þá stefnu sem heilbrigðismál eru að taka víða um heim. Pistillinn á erindi til okkar allra:

„Ástralska læknis- og heilbrigðiskerfið hefur brugðist mér og er nú að eyðileggja rétt sjúklinga til að velja læknismeðferð og einnig sambandið á milli læknis og sjúklings. Þeir eru líka á eftir ykkur, sem ætti að vera áhyggjuefni.

Ég heiti Tyson Illingworth, og er margverðlaunaður, alþjóðlegur plötusnúður, tónskáld, lagahöfundur og hljóðhönnuður. Tónlistargeirinn og aðdáendur mínir þekkja mig undir listamannsnafninu "TYDI", og ég hef verið tónlistarmaður/tónskáld í 20 ár, og ég er aðeins 35 ára. Tónlist er eitt það mikilvægasta og öflugasta í lífi mínu og ég er ævinlega þakklátur fyrir að fá að lifa þann draum. Ég vakna á hverjum degi spenntur fyrir því að semja tónlist fyrir milljónir aðdáenda minna og viðskiptavina um allan heim.

Aldrei í mínum villtustu draumum, eða nánar tiltekið martröðum, átti ég von á að finna sjálfan mig þar sem ég er í dag. Í stað þess að ferðast um og vera í viðtölum vegna nýjustu þátta minna, laga eða plötu, fæ ég daglega boð frá fjölmiðlum um að tala um baráttu mína við endurheimta heilsuna eftir að hafa skaðast og lamast af Moderna bóluefninu.

Það er mikilvægt að það komi fram að ég sé hlynntur vísindum byggðum á sönnunargögnum og ég hélt að bóluefnið væri öruggt fyrir mig. Ég trúði því af heilum hug að ég væri að gera „rétt“ með því að láta bólusetja mig. Ég hafði fulla trú og traust á forystu heilbrigðiskerfisins í landinu mínu (Ástralíu) - þ.e.a.s. þar til ég varð fyrir alvarlegri aukaverkun sem gerði mig hjálparvana, lamaðan og ég fæ enga hjálp frá læknum eða ríkisstjórn minni.

Áður en heimsfaraldurinn skall á bjó ég í Kaliforníu í tíu ár en eins og margir aðrir fann ég fljótlega að líf mitt stöðvaðist árið 2021 og varð ég að flytja aftur til Ástralíu. Í október sama ár fékk ég mína fyrstu Covid bólusetningu. Innan nokkurra daga fór ég að finna fyrir miklum og óbærilegum stingverkjum og lömun í höndum og fótum. Ég hafði samband við virtan mænuskurðlækni á heimsvísu til að fá ráðleggingar og svar hans hræddi mig meira en nokkuð annað: „Þetta getur aðeins verið eitt, staðfesting á hörmulegri taugabilun“.

Stuttu síðar var ég fluttur í skyndi á sjúkrahús þar sem ég dvaldi í tvær vikur. Ég var vonlítill og varð þunglyndur vegna þess að ég trúði ekki að bóluefnið gæti gert mér þetta, sérstaklega þegar okkur var öllum sagt að það væri öruggt og áhrifaríkt og ef ég fengi aukaverkanir yrðu þær minniháttar. Á meðan ég var á sjúkrahúsi, var ég undir umsjón mjög dónalegs og fráhrindandi taugalæknis sem sagði ítrekað „Það er engin leið að þetta sé bóluefnið“. Með tímanum versnaði ástand mitt; ég spurði læknana á spítalanum hvort ég myndi einhvern tímann ganga eðlilega á ný en þeir gáfu mér engin svör því þeir voru líka ráðalausir. Þetta var súrrealísk og einmanaleg reynsla, að læra aftur hvernig eigi að ganga og ég hafði engan til að leita til sem gat skilið mig eða gefið mér einhver svör.

Áður en ég var útskrifaður af sjúkrahúsi ráðlagði taugalæknirinn mér eindregið að fá annan skammt af bóluefninu og sagði: „ef þú færð ekki þann seinni, þá verður sá fyrri gagnslaus.“ Ég fór eftir ráðleggingum læknisins og fékk aðra bólusetningu aðeins mánuði eftir þá fyrstu. Eftir á að hyggja trúi ég því ekki að ég hafi hlustað á hann þar sem ég hef alltaf litið á mig sem gagnrýninn og hugsandi man, en í stað þess fylgdi ég ráðleggingum frá lækni sem hafði engan áhuga á mínu ástandi. Hann neitaði að hlusta á mig og hefur verið ósanngjarn.

Stuttu eftir annan skammtinn versnaði mér enn frekar og ég gat ekki hreyft mig, mér leið eins hendur mínar væru að brenna, og ég átti erfitt með að komast í gegnum daginn. Ég var aftur fluttur í skyndi á sjúkrahús og hélt að líf mitt væri búið, það væri engin von fyrir mig... Jæja, ekki alveg strax.

Í janúar 2022 fékk ég COVID-19. Ég vaknaði um kl. 03:50 að nóttu og átti erfitt með að anda, hræddur um líf mitt hringdi ég í neyðarlínuna og sagði „ef þið sækið mig ekki núna mun ég deyja“. Sjúkrabíll kom fljótt og ég var fluttur á bráðamóttöku. Þaðan var ég fluttur á COVID-deild þar sem ég eyddi næstu tveimur vikum í að berjast við að anda, berjast við hita og skjálfta og skríða á klósettið án hjálpar. Jafnvel þó ég hafi oft hrópað á hjálp heyrði ég í hjúkrunarfræðingunum hlæja og tala á ganginum. Klukkutímar liðu og þegar ég gat ekki lengur þolað sársaukann, klöngraðist ég að hurðinni að herberginu mínu, opnaði þær og var strax mætt með háu öskri frá hjúkrunarfræðingum- „LOKAÐU ANDSK**** HURÐINNI, ÞÚ ERT LÍFSHÆTTULEGUR“. Þetta er ekki Ástralía sem ég þekki, og það var áfall að verða vitni að því að hjúkrunarfræðingar og læknar meðhöndluðu viðkvæma sjúklinga á þennan hátt. Ég var ekki einn, þeir vanræktu alla sem voru á COVID deildinni.

Ég veit satt að segja ekki hvernig ég kom mér í gegnum þessar tvær vikur í einangrun. Ég man greinilega eftir að hafa horft út um gluggann minn á risastórt pálmatré. Á hverjum degi horfði ég á það bærast í vindinum, það stóð sterkt og stöðugt, sama hvað vindurinn blés. Það var eitthvað við þetta tré gaf mér örlitla von. Dag frá degi varð ég veikari og ég hélt að ég væri að deyja. Ég hringdi í ástvini mína og þó að þeir hafi veitt mér stuðning gat enginn alveg skilið hversu skelfilegt ástand mitt var orðið.

Ég er þakklátur fyrir að hafa lifað af, en sambland af bóluefnaskaða og að fá COVID dróg mig í inn í dimmt hyldýpi um tíma og allt sem ég veit er þetta: Ég er núna með varanlega hrörnun á mænu. Ég vakna á hverjum degi kvalinn og þarf stóra skammta af verkjalyfjum. Ástralska lækna- og heilbrigðiskerfið er fljótt að rífa niður orðspor allra sem efast um bóluefnin eða stinga upp á öðrum öruggum lyfjum. Á meðan á COVID stóð í Ástralíu var og er enn rétti sjúklings til að velja meðferð sem hentar þeim best hafnað. Hins vegar lokar læknakerfið viljandi augunum fyrir ópíóíðahryllingnum og áframhaldandi aukningu fíknar og dauðsfalla.

Sú tegund áverka sem ég hef verið greindur með kallast taugakvilli.

9. Ég geri mér grein fyrir að þetta geti valdið sumum ykkar uppnámi sem sáuð frá upphafi hvað var að gerast og ég bið ykkur um skilning, þar sem ég sá það því miður ekki og nú verð ég að lifa með þessu það sem eftir er af lífi mínu. Þess vegna vil ég vekja athygli á þessu því ég vil ekki að neinn gangi í gegnum það sem ég er að ganga í gegnum.

Ekki eru allir læknar í Ástralíu eins og taugalæknirinn á sjúkrahúsinu, margir eru tilbúnir að hjálpa sjúklingum. Hingað til hef ég deilt þeim hindrunum sem bóluefnaskaddaður sjúklingur stendur frammi fyrir og því miður versnar sagan þar sem áströlsk stjórnvöld eru að setja lög þar sem þau munu með virkum hætti trufla getu lækna til starfa. Queensland hefur nú samþykkt löggjöf sem breytir í grundvallaratriðum sambandinu milli læknis og sjúklings með því að hindra möguleika lækna og heilbrigðisstarfsmanna til að veita upplýsingar þannig að sjúklingur geti veitt upplýst samþykki og heilbrigðisstarfsmaður geti upplýst um áhættu og fylgt læknaeiðinum og siðareglum eins og þær eru settar fram af AHPRA.

Ég vísa til frumvarps til breytinga á lögum um heilbrigðisstarfsmenn, sem nýlega var samþykkt í Queensland og verður fljótlega samþykkt í Ástralíu allri. Breytingarnar sem lagðar eru til munu veita áströlsku heilbrigðiseftirlitsstofnuninni (AHPRA) og læknaráði Ástralíu vald til að refsa læknum fyrir að láta í ljós faglegt álit sitt á grundvelli mats þeirra á bestu fáanlegu vísindum, grafi það undan trausti almennings á heilsu og öryggi.

„Fyrirhuguð breyting á lögunum truflar verulega samband læknis og sjúklings og er mögulega slæmt fyrir umönnun sjúklinga,“ sagði forstjóri Australian Medical Network Dijana Dragomirovic.

Til samanburðar samþykkti Kalifornía nýlega löggjöf. Þrátt fyrir að faraldrinum hafi verið lýst sem „lokið“, fékk Kalifornía ekki upplýsingarnar. Frumvarp AB 2098 var undirritað sem lög þann 30. september 2022. Það heimilar beitingu starfslokaviðurlaga á lækna sem nota eigin þjálfun og reynslu til að meðhöndla sjúklinga eða láta í ljós aðra skoðun sem stríðir gegn samstöðu stjórnvalda um heilbrigðismál. Þessi lög hafa tilhneigingu til að eyðileggja læknastéttina og kæfa nýjungar.

„Læknasviðið er í stöðugri þróun. Það mótast stöðugt af nýjum straumum og gögnum. Enginn læknir, eða stjórnmálamaður, hefur einkarétt á nýstárlegum hugtökum. Í stað hótanna um að ræna lífsviðurværi einstaklinga ætti samfélagið að hvetja fólk til að koma fram með nýstárlegar hugmyndir“ - Dijana Dragomirovic

FLCCC teymið er að beita sér af miklum krafti í Bandaríkjunum og Kaliforníu, Dr. Paul Marik bætir við raddirnar sem kalla á ríkisstjóra Kaliforníu, Gavin Newsom, að afnema þessi lög sem myndu refsa læknum fyrir að dreifa „röngum upplýsingum“.

Ég vil þakka forstjóranum Dijana Dragomirovic, teyminu og öllu ástralska læknanetinu fyrir að vinna sleitulaust að því að styðja og vernda heilsuréttindi hvers Ástrala. Þeir hafa verið að vekja athygli á og vinna gegn þessum lögum. Um leið og ég áttaði mig á langtímaáhrifum þessara laga, vissi ég að þetta var mikilvægur hluti af sögu minni og að ég þyrfti að hjálpa til við að vekja athygli á því. Þegar aðrir vildu vísa mér frá, stóð Dijana með mér og átti stóran þátt í að hjálpa mér að fá rétta læknismeðferð og lagalega aðstoð.

Vinsamlegast ekki láta þessa árás á málfrelsi og réttinn til að velja komast lengra, það leiðir bara til eins, alræðis. Ég hef áhyggjur af þeim þarna úti eins og mér, sem gætu fallið í sömu gildru og aldrei fengið hjálp.

Síðan hvenær er það glæpur að vera ósammála?"

Tyson.

Pistill Tyson hefur birst víða t.d hérna og hér neðar má lesa um skaða hans og reynslu: