Einn af þekktari loftslagsvísindamönnum Þýskalands, Dr. Hermann Harde, hefur gagnrýnt stjórnmálamenn þjóðar sinnar fyrir að láta blekkjast til að „trúa því að þeir geti bjargað heiminum“.
Langflestar rannsóknir sem birtar hafa verið og „hryllingssviðsmyndir“ eru ekki byggðar á traustum eðlisfræðilegum grunni, sagði Harde, „heldur á tölvuleikjum sem endurspegla það sem þeir voru mataðir á“.
Hugmyndin um að menn geti stjórnað loftslaginu með koltvísýringslosun sinni er „algjör blekking“.
Það er töluverður vafi á „vísindalega óverjanlegri kenningu“ um loftslagsbreytingar af mannavöldum, sagði prófessorinn jafnframt, „og það er algjörlega rangt að gera ráð fyrir að 97% loftslagsvísindamanna, eða jafnvel fleiri, geri aðeins ráð fyrir hlýnun af mannavöldum.
Loftslags- og orkustefna þarf að byggja á áreiðanlegri þekkingu, „en ekki á vangaveltum eða trú“.
Í mörg ár hafa þýskir stjórnmálamenn verið að friða „grænu hreyfinguna“ með því að loka kjarnorku- og kolaorkuverum og banna leit að jarðefnaeldsneyti. Á sama tíma hóf landið að flytja inn mikið magn af olíu og gasi frá Rússlandi.
Að þjóð sem er sátt við að eyða 100 milljörðum evra á ári í varnarmál skuli afhenda erlendu kjarnorkuvopnuðu stórveldi orkuöryggi sitt ætti að vera næg sönnun fyrir því að stjórnmálamenn fylgi tískunni, en ekki því sem er í raun best fyrir landið sem þeir stjórna.
Að mati Harde eru hinar öfgafullu loftslagsneyðarstefnur sem við erum öll að þjást fyrir í dag (aðal orsök verðbólgu) knúin áfram af samkeppni milli ýmissa rannsóknarhópa sem keppast við að sýna fram á verstu hryllingssviðsmyndirnar.
Þessir ógnvekjandi klikkbeitu spádómar vöktu athygli fjölmiðla, sem kemur ekki á óvart; og síðan bættist við illa upplýstur almenningur, „og þeir sem taka ákvarðanir í samfélaginu okkar töldu sig skuldbundna til að bregðast skjótt við“.
Ódýr orka hefur átt undir högg að sækja í áratugi núna. En það er algerlega ljóst, sagði Harde, að án áreiðanlegrar og fullnægjandi orkugjafa, „mun Þýskaland og mörg önnur lönd sem fara slíka leið enda í stjórnleysi“.
Eða er það markmiðið?
„Blaðamenn“ vinna fyrir elítuna
Svokölluð „blaðamennska“ í dag er ekki sniðin til að leita sannleikans, hún er frekar maskína fyrir elítuna til að reka áróður fyrir hugmyndafræði sína og öðlast þannig traust og fylgispekt almennings.
Þetta sýna gögn: mikill meirihluti blaðamanna kemur úr nákvæmlega sömu skólum og hverfum og elítan og stjórnmálamennirnir sem þeir þykjast vera að veita aðhald, þannig var það ekki endilega hér áður fyrr.
Þetta er með vilja gert og leiðir til þess að helstu fjölmiðlar deila sömu heimssýn og þeir sem eru við völd, og sömu skoðunum sem höfða lítið til almennings. En þar sem hugmyndafræðin er alls staðar, hvert sem maður horfir, í dagblöðum, sjónvarpi og interneti, gerir almenningur ráð fyrir því að þetta sé rétti hugsunarhátturinn og því fylgir hann eftir í blindni eins og sauðir, án þess að spyrja frekar.
Þegar spurningu er hins vegar varpað fram og sauðirnir leita árangurslaust að rökréttu svari - búmm! — getur það verið eins og að fá sleggju í hausinn.
Að mati Harde hafa nútíma loftslagsvísindi þróast meira út í hugmyndafræði og heimssýn, heldur en alöru vísindi. Vísindamenn sem efast um eða benda á alvarlegt ósamræmi um hlýnun jarðar af mannavöldum, eru „opinberlega vanvirtir“ og útilokaðir frá rannsóknarsjóðum. Að auki er rannsóknaframlagi þeirra í tímaritum haldið niðri og sbr. nýlegt mál Dr. Peter Ridd í Ástralíu, eru vísindamenn sem eru ósammála heimssýninni settir í leyfi eða vikið úr starfi.
Þetta eru „ákveðin/samþykkt loftslagsvísindi“ (e.settled science) og efasemdir um skaðleg áhrif CO2 á umhverfið og loftslagið eru ekki leyfðar, „vegna þess að þetta snýst um ekkert minna en að bjarga jörðinni“.
Alla greinina má lesa hér.